Dvöl - 01.03.1937, Blaðsíða 3
3.-4. hefti Reykjavík, marz—apríl 1937 5. árg.
ENDURFÆÐING
Eftir WILLIAM MARCH
[Fróðir menn um orðsins list telja, að
hvergi í heiminum eigi sér stað glæsi-
legri eða fjölskrúðugri nýsköpun á sviði
bókmenntanna en í Bandaríkjum Norður-
Ameriku og Sovétlýðveldum Rússlands.
Og víst er um pað, að ýmislegt, sem
til okkar berst af straumum pessara
linda, er æði-frábrugðið að efni og formi
pví, sem við erum vanastir og eigum
auðveldast að m'elta. En pað er vitanlcga
miklu fremur lof en last um einstaklinga
og pjóðir, að í list peirra sé kveðið við
nýjan tón og óruddar brautir gengnar.
A slíkri starfsemi byggist öll próun.
Dvöl hefir áður birt sögur eflir unga
rússneska höfunda og nokkrar eftir
ameríska nýliða, t. d. E. Caldvvell, J. G.
Villa, J. T. Farrell, B. J. Ttiting o. fl.
Að pessu sinni birtisl saga eftir Willi-
am March, sem einna mesta athygli
hefir vakið af hinum yngstu rithöfund-
um Bandaríkjanna. Það er pú ef til vill
ekki rétt að telja hann meðal yngstu
skáldakynslóðarinnar par, pó að hann
sé ungur að árum og harla skammt
síðan hann gat sér frægð, pví að á
hverju ári bætast þéttar og efnilegar
raðir í fylkingar hinna eklri. — W. M.
hefir mjög lagt sig fram um að mála
með sterkum litum ógnirnar og hina til-
gangslausu lortímingu, sem styrjaldir
hafa í för með sér, og kemur pað lika
fram i pessari sluttu sögu. En pað, sem
einnig skín hér í gegn og margir áíell-
ast hann fyrir að halda fram, er vantrú
hans á mætti mannanna til pess að rifa
sig upp úr spillingunni og helga áhuga
sinn og starf göfugum málefnuin. Hér
er gamla sagan um hið gamla mann-
kyn, senr heimtar að hafa einhverja vit-
leysu til að liía fyrir, ef snuröa hlevpur
á práð hinnar heilbrigðu og eðlilegu
starfslöngunar. Þ ý ð . |
I.
Húsið var úr tígulsteini, gam-
alt og af sér gengið, svalirnar
farnar að síga og skekkjast og
járngrindurnar umhverfis orðnar
ryðgaðar. Frú Southworth, gisti-