Dvöl - 01.03.1937, Page 31

D V Ö L
93
eru Kvísker og þar býr Björn
bóndi með ágætri konu og mörg-
um uppkomnum og hálfupp-
komnum börnum. Kvísker er eins
konar sæluhús á þessari feikna-
auðn. Jökullinn er á bak við,
hafið framundan og jökulsár til
beggja hliðá. Og Björn á Kví-
skerjum er eins og verndarandi
þeirra, sem um sandinn fara, og
hefir verið það um mörg ár.
Það er gróðurlítið umhverfis
Kvísker, örlítill túnkragi, en ná-
lega engar engjar. Björn verður
að sækja mikið af heyskap sínum
til venzlamanna sinna á Fagur-
hólsmýri, en fjarlægðin er svo
mikil, að hann getur ekki farið
nema eina ferð á dag fram og
aftur með heybandið. En landið
á Kvískerjum er kjarngott, þó
að það sé ekki gróðurmikið, og
Björn hefir allmargt sauðfé og
marga hesta, ekki sízt vegna
fylgdanna yfir sandinn.
Frambærinn á Kvískerjum er
fremur hrörlegur, lítil stofa og
köld að vetrinum. Húsfre.yjan
befir búizt við, að okkur þætti
einmanalegt í stofunni og bauð
okkur i borðstofu. Þar var rúm-
gott, hlýtt og bjart. Þar bjuggu
hjónin með barnahóp sinn. I
smáhillu, sem lítið bar á, sá ég
fræðibækur á ensku og þýzku
um jarðfræði og grasafræði. —
Tveir eldri sonanna áttu þær og
lásu. Erlendir jarðfræðingar
höfðu dvalið um stund á heim-
jlinu og höfÓU drengirnir lært
af þeim nokkuð í tungumálum
og með þeirra atbeina fengið sér
fræðibækur og unnið á eigin
hönd.
Björn fylgir flestum yfir sand-
inn austur yfir Jökulsá, eða yfir
jökulinn.Hann ihefir örlitla þókn-
un frá vegamálastjórninni fyrir
að gæta jökulleiðarinnar. Til
þess þarf hann að fylgjast vel
með jöklinum allt sumarið,
höggva spor fyrir gangandi fólk,
gera smábrýr yfir sprungur og
iána ferðamönnum mannbrodda.
Björn lítur þannig á, að úr því
að hann eigi að gæta jökulsins
vegna ferðamanna, þá beri hon-
um að koma þeim klaklaust yfir,
og án endurgjalds. Óteljandi
sinnum hefir Björn sótt og flutt
ferðamenn austur að ánni eða
jöklinum, ýmist á nóttu eða degi
og í allskonar veðrum. Hann er
fámáll, en hlýr og umhyggju-
samur. Hann lítur á ferðamenn-
ina líkt og hjúkrunarkona á
sjúkrahúsi á sjúklinga þá,
sem hún gætir. öryggi og
ábyrgðartilfinning Björns á
Kvískerjum er bezta trygg-
ingin, sem ferðamenn geta
fengið á Breiðamerkursandi. Mér
fannst, þegar ég hafði kynnzt
þessum merkilega manni, að
vegamálastjórnin þyrfti að launa
honum betur en gert er varð-
mannsstarf hans við Jökulsá.
Síminn liggur heim að Kví-
skerjum. Þar er útvarp og nú
er komin þar ein af þessum
t