Búnaðarrit - 01.01.1947, Qupperneq 76

70
BÚNAÐARRIT
og ekki hægt að fullnægja eftirspurn. Aðeins selt bygg
þvi hafrarnir, sem þroskuðust sumarið 1945, voru ekki
hæfir til litsæðis.
Á svæði Búnaðarsambands Suðurlands var selt í 20
staði 17.41 kg sáðbygg og í aðra landshluta norðan-
og vestanlands selt í 15 staði 1472 kg sáðbygg. Sam-
tals 3203 kg bygg, en það hefur verið nóg vitsæði í
16—18 ba. kornlands, Hvað mikið hefur verið látið
standa til þroskunar af öllu þessu kornútsæði, er mér
ekki kunnúgt, en nokkuð víða hefur byggið staðið
frameftir til þroskunar. 1945 náði bygg yfirleitt. góðum
þroska á suður- vestur- og norðurlandi, og síðastliðið
ár hefur það eflaust náð ágætum þroska, þar sem því
var stefnl til fullrar þurrkunar. Illa gengur að fá
bændur og þá, sem jarðrækt stunda, til jvess að taka
upp kornyrkju, og hafa undanfarin ár dregið mjög úr
áhuga og viðleitni bænda á þessu sviði. Ég vona, að
gotl mál og heillavænlegt sigri um síðir, sú komi tíð,
að bændur sjái sér hag í j>ví að framleiða mestan eða
allan þann kornmat, sem þarf til skcpnufóðurs fyrst
og fremst. Það ætli að vera metnaðarmál fyrir íslenzka
bændur að framleiða sem mest sjálfir af þvi fóðri,
er þeir þurfa handa mjólkurkúm. Undanfarin 2 ár
hefur aðeins 15—22% af fóðurbæti þeim, sem notaðui-
er í kýrnar á Sámsstöðum verið innflutt, en afgangur-
inn, 80—85%, heimaaflað eða innlend framleiðsla.
Þetta er hægt að gera víðar, og benli ég á í síðuslu
skýrslu minni, að bændur geta þetta til að byrja með
án ])ess að hafa þreskivélar eða önnur sérstök tæki,
sem þarf við kornyrkju, ef hún væri rekin til þess að
selja útsæði, því að þá er vitanlega nauðsynlegt að
þreskja kornið og verka það á annan hátt en þann
að gefa það upp með öllu óþreskt. Ég vil sérstaklega
benda mönnum á það, að það land, sem sá á grasfræi
í til túnræktar, er jafnhliða og samsumars nothæft
byggræktarland. Landið getur komið með verðmætan