Morgunn - 01.06.1921, Blaðsíða 128

•122
HORGUNN
Tvær bækur.
Mobgunn heflr ekki séð sér fært að fást við að dæma
hækur yfirleitt. Eftir því sern eg lít á, er það gagnslítið,
nema nokkuð miklu rúmi sé til þess varið. Og í Mohgni
er rúmleysið alt af tilfinnanlegt Samt finst mér rétt að
"benda á tvær bækur, sem Mohgni hafa verið sendar, af
því að i þeim er vikið að því málefni, sem þetta tímarit
fjallar einkum um.
önnur er Ögróm jörð, sögur eftir Jón Björnsson. Höf.
varþ^ktur, áður enþessi bók kom út, sem gáfaður blaðamað-
ur og ljóðskáld. Mobgunn flutti ljómandi fallegt kvæði
eftir hann í 1. heftinu og annað er í þessu hefti. Þessar
sögur eru fullar af fjöri og siðferðilegum þrótti; það lof
verður ekki af þeirn haft, þó að þær beri þess vitni, að
höf hafi ekki enn náð fullu valdi á sagnalistinni. Þrótt-
'urinn og mælskan gerir þær hugnæmar og margt er þar
snildarvel sagt.
Sagan, sem veldur því, að hér er á þessa bók minst,
heitir: »Hún kemur seinna«. Þessi »hún« er eilífðarþráin.
Ungur sveitaprestur iendir í deilu við lækninn um spíri-
ti8inann og biður lægra hlut. Þeir heyja kappræðu úti
undir berum himni frammi fyrir mannsöfnuði, og kapp-
ræðunni lýkur svo að presturinn, sem er spíritismans meg-
in, verður að hætta yið að færa rök fyrir sínu máli, vegna
ópa og óhljóða. Það má flnna það að þessari sögu, að hún
hefði tæplega gerst úti í sveit hér á landi, eins og höf.
lætur hana gerast. Læknirinn, trúarafneitandinn, hefði
naumast fengið mikið fylgi hjá íslenzku sveitafólki, og
ræðu prestsins hefði að líkindum verið betur tekið. En
prýðisvel er sagan sögð.
Hin bókin er Jólagjöfin (IV), sem Steindór Gfunnars-
son gefur út. Ritið er einkar fjölbreytt, og auðsjáanlega
leggur útg stui^d á að hafa það svo, að menn með ólík-
um skoðunum geti eitthvað futidið þar sér til ánægju Hér
er ritsins minst vegna greinar, sem heitir: »Lífið hinu-
megin við huluna«. Hún er tekin úr hinum afarmerki-
legu ósjálfráðu skrifum Vale Owens prests, sem minst er
á framar hér í heftinu, og Har. Níelsson iirófessor hefir
lagt hana út.
E. H. K.