Morgunn


Morgunn - 01.12.1924, Síða 18

Morgunn - 01.12.1924, Síða 18
128 MORGUNN lega um garð gengin og skiftir engu máli. Verulega deilan, sem skiftir líka miklu máli, er við þann flokk vísindamanna á meginlandinu, sem rannsaka útfrymi og önnur hálf-efnis- kend fyrirbrigði, en hafa ekki komist svo langt aS sjá neinn sjálfstæðan anda bak við þau. Richet, Sclirenck-Notzing, og fleiri miklir rannsóknamenn eru enn ekki komnir nema á miðja leið, og Flammarion er kominn dálítið lengra. Richet er kominn svo langt, að hann kannast við þaö, að hann liafi gengið úr skugga um það, með því að athuga sjálfur líkam- aða mynd, að hún geti gengið og talað og skilið eftir mót af höndum sínum Svo langt er hann kominn. Og samt lield- ur hann jafnvel enn dauðalialdi í þá hugsun, að þessi fyrir- brigði kunni að vera einhver leyndur máttur mannlegs líkama ■og hugar, sem kemur í ljós utan við manninn. Slík skýring virðist mér vera vonleysis-vörn í síðustu skotgröfinni, vörn, sem lialdið er uppi af einum af þessum efnishyggjumönnum, sem eru orðnir á eftir tímanum og segja með Brewster: „Andi er það, sem eg ætla mér síðast af öllu að kannast við, að sé til,“ og bæta því við sem ástæðu, „að þaö kollvarpi 50 ára starfi.“ Það er liart fyrir mann, sem hefir kent það alla sína æfi, að heilinn stjórni andanum, að verða loks að læra það, að það geti verið að andinn starfi óháður mannslieila. En það er þeirra ákveöna efnishyggja, sem er sá aðalöröugleiki, er vér eigum nú viö að keppa. Og hvar ætli þetta endi alt saman ? Eg hefi enga hugmynd um það. Hvernig áttu þeir, sem fyrst tóku eftir rafmögnuðum kippum í vöðvum, að sjá fyr- ir símann yfir Atlantshafið og bogalampann? Oss er sagt, að eitthvert mikið áfall beri bráðlega mannkyninu að hönd- um, að það áfall muni að lokum vinna sigur á sinnuleysi þess, og að því verða samferða slík sálræn tákn, að þeir, sem lífs verða á eftir, muni ekki framar geta neitað þeim sann- indum, sem vér boðum. Hið verulega mikilvægi lireyfingar vorrar verður þá auðsætt, því að það verður bersýnilegt, að vér höfum vanið hugi almennings við slíkar hugmyndir, og lagt fram mikið af ákveðnum kenningum, bæði vísindalegum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.