Morgunn


Morgunn - 01.12.1924, Side 64

Morgunn - 01.12.1924, Side 64
.174 MORGUNN hjá þeim. Kom þangað rnaSur, er Jósef hét, og kona hans GuðríSur. Yar eg hjá þeim annað ár, og leið vel. Nú var eg orðinn fjórtán vetra. En ekki var farið að kenna mér, enda var það varla hægt, af því að eg var orð- inn mjög veikur. Ilafði eg fengið allmikinn bjúg og var blá- leitur mjög í frarnan. Var eg því líkari „negra“ en hvítum manni. Allur var líkami minn með hörðum þrimlum og rauö- um blettum um holið. Mér var komið fyrir aö Brekkubæ á Akranesi. Hjónin þar hétu Jón Gissursson og María Jónsdóttir. Konan lét slrrifa sjúk- dómslýsingu mína eöa gerði það sjálf, eg man ekki glögt hvort heldur var. Ilún sendi svo mann sinn suður á Strönd til Lárusar læknis Pálssonar. Lárus sagði, að eg væri í raun og veru vonarpeningur og kvað liann veiki mína liafa komið af illri meðferð. Ráðlagði hann mér að drekka pela af tjöruvatni á fastandi maga og hafa baun í báðum fótum og svo tjöru- plástur yfir baununum. Sagði hann, að eg mætti ekki hafa nokkurn gang og sízt af öllu vaðal. Nú var farið eftir þessum ráðleggingum. Batnaði mér stórum og breyttist dag frá degi. Eg hvítnaði í framan og þrimlarnir runnu af mér og svo bjúgurinn. Eg fluttist svo frá Brekkubæ og að Miðvogi á Akranesi. Þar hafði eg vaðal mikinn, af því að eg var þar smali. Viö það vernsaði mér. Fóru að koma kaun á hendur og tær. Leið þá ekki á löngu, unz eg tók að missa bein, bæði úr liöndum og fótum. Vil eg geta þess, að Lárus læknir hafði sagt, að svona mundi fara, ef eg yrði að hafa mikinn vaðal eða vosbúð. Síra Jón Benediktsson í Görðum var þá prestur á Akra- nesi. Ilann lilutaðist til um það, að reynt yrði að kenna mér eitthvað, til þess að unt væri að koma einhverju nafni á upp- fræðslu mína, svo að eg yrði fermdur. BaS hann Einar í Miðvogi að reyna að kenna mér. Móðir Einars var hjá hon- um og ekkju þeirri, er hann bjó með. Þessi aldraða kona tók það að sér að reyna að kenna mér kverið. Gerði hún þaö með þeim hætti, að hún las mér hverja grein, hvaö eftir ann- að, þangað til eg hafði numið hana. Dáist eg mjög að þolin-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.