Morgunn


Morgunn - 01.12.1924, Side 66

Morgunn - 01.12.1924, Side 66
176 MORGUNN við sárið og vallhumal og batt síðan um. Eg lá í mánuð, áð- ur en sárið greri. En örið ber eg síðan. Þetta var seinasta haustið, sem eg var á Akranesi. Var eg þá orðinn sextán vetra. Eg gat ekki unnið fyrir mér og; varð því að flytja mig á fæðingarhreppinn. Var eg því flutt- ur aftur fátækraflutning upp í Hvítársíðu. Eg kom á ónefndan bæ viku fyrir jól, og var eg þar þang- aö til á annan í hvítasunnu. Eg var látinn standa yfir fé um veturinn. Illa þoldi eg að standa úti yfir fénu, sakir þess, að eg var lítt vanur úti- stöðum og hafði bæði lítið og ilt að borSa. Það er sagt um skepnur þær, sem eru látnar ganga úti allan veturinn og eru horaðar, að þær verði máttlausar og dragist upp, þegar fer að hlýna í veðri. Eins fór um mig. Eg misti þróttinn, þegar fór að hlýna. Eg var boðinn upp á hreppskilum þá um voriS, en enginn vildi taka mig. Var þaS mikið sökum þess, að bónd- inn, sem eg var hjá, sagði, aS eg væri svo kjaftfor við konu sína,. að eg væri ekki hafandi. Þetta var og satt. Eg var stundum ærið orðhvass við hana. Gerði eg það með vilja, aS gefa henni ekki eftir í orðum. En hugmynd mín var sú, aS það yrði fremur til þess að eg losnaði frá þeim hjónum, því að mér leið illa á þessu heimili. En þetta ætlaði að mistakast hjá mér, þar sem enginn þorSi að taka mig. Það vildi mér þá til, að Stefán bóndi í Kalmanstungu hafði ekki komið á hreppskil. Var eg því settur niður hjá honum, „sldkkaSur“, sem kall- að var. Síðan var eg reiddur frá Síðumúla bæ frá bæ, og varð alstaðar að hjálpa mér á bak og binda mig ofan á dróg- ina, af því að eg var svo máttlaus, að eg gat ekki haldið mér á hestinum. Það varS og að teyma undir mér. Þegar eg kom að Kalmanstungu, var mér tekiS tveim höndum. Þau hjónin, Stefán og Ólöf, voru mér mjög góð og naut eg hinnar beztu aðhlynningar hjá þeim. Eg lagðist und- ir eins og eg kom þangað og lá þar þrjár vikur. Nærðist eg ekki á öðru en mjólk, sem húsmóðirin dreypti á mig. Hélt hún oftar en einu sinni, að eg væri dáinn. En eg lirestist þar, svo að eg gat setið yfir ánum um
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.