Morgunn - 01.12.1924, Qupperneq 70

180
MORGUNN
tekið þar, sem hefði eg komið í foreldrahús. Eg var leiddur
inn í bæ og færður úr fötunum og látinn fara ofan í rúm.
Komið var með kalt vatn og hendurnar látnar vera niðri í
því í þrjár klukkustundir. Síðan kom síra Magnús inn. Hélt
hann, að mér mundi óhætt að leggjast út af. Eg gerði það.
En varla voru tíu mínútur liðnar, áður en eg fékk óþolandi
kvalir og lá með háhljóðum. Kom þá prestur aftur til mín
og lét vefja hendur mínar rennvotum lyfjabökstrum og gaf
mér einhver lyf inn. Duttu þá allar kvalirnar úr höndunum
og fann eg ekki framar til verkja í þeim.
Eg var viku á Gilsbakka. Þá var komið blíðviðri og var
húsbónda mínum skrifað og liann beðinn að sækja mig. En
svo var eg lasburða, að eg gat ekki gengið, því að fóturinn
var stokkbólginn. Eg var þá reiddur í söðli og varð að setja
mig á bak og taka mig af baki, er eg kom heim. Átti eg í
þessu kali það sem eftir var af vetri og fram á vor. Mátti
<eg heita gróinn um krossmessu. Þá átti eg hvergi víst. Fór
•eg þá á krossmessudaginn með pjönkur mínar á baki og kom
að Kirkjubóli í Hvítársíðu. Bað eg hjónin að lofa mér að
vera þá um nóttina. Gerðu þau það og var eg þar í
fjögur ár. Leið mér þar prýðilega. Húsbóndinn dó, er eg
var búinn að vera þar tvö ár. Sonur hjónanna gerðist þá
fyrirvinna hjá móður sinni i tvö ár. Þá brá lmn búi. Fór
eg þá að Þorvaldsstöðum, til dóttur húsmóður minnar. Þar
var eg eitt ár. Síðan fór eg að Bjarnastöðum og var þar
tvö ár. Þar leið mér vel. Svo fór eg að Gilsbakka i því skyni
að vita, hvort síra Magnúsi tækist að græða sár mín, er höfðust
illa við. Yar eg þar eitt ár og við kembingar allan veturinn. Eg
fór svo þaðan á krossmessu og var sem unglamb, feitur, fjör-
ugur og sáralaus. En svo fór eg að Bjarnastöðum, af því
að húsmóðir mín vildi endilega fá mig á heimilið. En þar
varð jeg oft að vaða og varð það til þess, að sárið á hægra
fæti tók sig upp af nýju og greri það ekki upp frá því,
meðan eg var í Borgarfirði.
Eg hafði nú verið vinnumaður nolckur ár. Vildi eg nú
vita, hvort eg gæti ekki verið laus og liðugur. Stakk eg upp