Morgunn - 01.12.1924, Qupperneq 117

MORGUNN
227
Ritstjóra-rabb Morguns
um hitt og þetta.
TVTilrin postalL
Sir Arthur Conan Doyle, skáldsagnahöfund-
Bjargföst sann-
færing.
urinn lieimsfrægi, sem ritað hefir fremstu
greinina í þessu hefti fyrir eitt af víðlesnustu tímaritum Eng-
lendinga, er vafalaust einn af þeim mestu postulum, sem
nokkurt málefni hefir eignast á síðari tímum. Og það er spíri-
tisminn, sem hann hefir tekið að sér. Hann fer land úr landi
og heimsálfu úr lieimsálfu til þess aö boða „hina nýju opin-
berun“. Enginn útlendingur hefir komið til Bandaríkjanna
til þess að flytja þar erindi og fengið jafn-milda aðsókn og
hann. Sir Oliver Lodge hafði komist liæst í því efni, áður en
'Conan Doyle kom. Á ættjörð sinni hefir hann farið borg úr
borg og flutt hvert erindið eftir annað fyrir miklum mann-
fjölda. Og í blöð og tímarit er hann sískrifandi um máliö.
Bersýnilegt er það af ýmsum ritum Conans
Doyle um sálræn efni, að hann hefir kynt
sér sálarrannsóknastarfið mjög vandlega,
bæði af lestri og tilraunum. Engin mótbára hefir komið fram
gegn hinum spíritistiska skilningi á dulrænum fyrirbrigðum,
sem hann hefir ekki iiugleitt. Iíann var lengi að sannfærast.
En sannfæring hans hefir lílca orðið bjargföst ■— sennilega
meðfram fyrir þá sölc, að kona hans hefir reynst skrifmiðill,
og fyrir þá gáfu hennar hefir hann átt kost á að standa í
stöðugu sambandi við framliðna ástvini sína.
Sérstaklega er boðun Conans Doyle á spíri-
Boðunin truarlegs tismanum trúarlegs og siðferðilegs eðlis. Ekki
svo að skilja, að hann vilji, að spíritistar
verði neinn sérstaliur trúarflobkur, heldur að
sii opinbcrun, sem fcngist liefir, styðji þau trúax’brögð, sem
fyrir eru, og geri trúarvissuna óhifanlega lijá mönnunum.
Hann hefir þá sannfæring, að eklri liafi að eins komið ómót-
mælanlegar sannanir fyrir því, að samband liafi fengist við
og siðferðilegs
eðlú.
15