Morgunn - 01.12.1937, Blaðsíða 12

138
MORGUNN
og eru þá ein hin furðulegasta og merkilegasta reynsla,
sem fyrir nokkurn getur komið.
Eins og ég sagði áður, hef ég talað við framliðna menn
á ensku og þýzku, og einnig haft samband við þá gegn-
um marga miðla og fengið frá þeim skeyti á þann hátt.
Ég hef einnig fengið skeyti frá kærum ástvinum gegnum
lúðra í þeirra eigin málróm og sömuleiðis rituð skeyti
með hendi þeirra sjálfra, sem ég hef þekt eins vel og
mína eigin hönd.
Sum af þ.essum skeytum eru ákaflega merkileg og
þýðingarmikil, þvert á móti því, sem sumir andmælend-
ur halda fram, að það sem að handan kemur sé jafnan
lítilsvert og hversdagslegt.
Hér skal ég skýra frá einu slíku skeyti, sem kom til
mín og breytti alveg ástæðum tengdaföður míns úr
erfiðri fátækt í tiltölulega góð og þægileg efni. Það
var sonur hans, bróðir konu minnar, sem bjargaði hon-
um frá þessum erfiðleikum.
Þessi mágur minn hafði farið yfir um úr lungnabólgu
skömmu áður en það gjörðist, sem ég nú ætla að segja
frá, og eftirlátið efnahag sinn í nokkurri óreiðu. Það at-
riði, sem aðallega olli þessu, var veðskuld, sem hvíldi
á húsi því, sem var hér um bil eina eignin, sem hinn
látni lét eftir sig, og vantaði sönnun fyrir að skuldin
væri borguð. Eigandi veðskuldarinnar neitaði, að hún
væri greidd, og var að undirbúa málssókn.
Kveldið, sem þetta skeyti kom, sátum við að kveld-
verði í bústað okkar í New York, hin aðdáanlega gáf-
aða vinkona mín frú Vanderbilt Pepper, kona mín (syst-
ir látna mannsins) og ég, og barst þá í tal þessi yfirvof-
andi málssókn.
Rétt eins og beðið væri eftir, að eitthvað bæri á góma,
kom þá alt í einu léttur skjálfti að frú Pepper, eins og
vant var áður en hún féll í miðilsástand. Andlitsdrættir
hennar breyttust undursamlega, og fengu svip bróður
konu minnar.