Morgunn - 01.12.1937, Blaðsíða 67
MORGUNN
1S3
barna, sem innanundir fötunum eru, ekki ógagnsæ, eins
og þau eru fyrir sjónum þeirra, sem aðeins sjá með jarð-
neskum augum. Við sjáum hið raunverulega andlega
eðlisfar. Mannlegar verur eru andar, sem ekki geta tor-
tímst, alveg eins og við erum það, og við sjáum þær svo.
Þær ættu að reyna að gera sér grein fyrir, hvað þær eru
í raun og veru, og ekki hugsa um sig eins og veru, sem
hætti að lifa við dauðann. Þá mundu margir festa hug-
ann minna við jarðneska hluti; þeir mundu þá meta
jarðneska hluti eftir þeirra sanna gildi, og þeir mundu
skilja það, að fátækt og auðæfi, í sönnustum skilningí,
heyra andanum til“.
Þá skildi ég ekki, hve djúpsett merking var í þess-
ari setningu: „Fátækt og auðæfi heyra andanum til“,
og hve mjög hún á við þetta líf vort hér. Síðar skýrði
engill, sem ég á mikla fræðslu að þakka, þetta fyrir mér.
Hann gjörði það með því að segja mér eftirfarandi sögu:
„Ungur maður réð það við sig, hvernig hann vildi
haga lífi sínu og hann ásetti sér að verða mjög ríkur
maður, því að honum virtist svo, sem með miklum auð-
æfum gæti hann öðlast nálega alt, sem gerði lífið þess
vert að því væri lifað.
„Hann varði kröftum sínum af miklu þreki og ein-
beitni til þess að öðlast miklar eignir, og hann fékk full-
nægt löngun sinni; því að hann var gæddur góðum gáf-
um og heilsufari, sem gat staðist áreynsluna af látlausri
vinnu.
„Þegar hann var orðinn nálega sextugur, hætti hann
við kaupsýslu sína, og ætlaði sér að njóta að fullu þeirra
hluta, sem hann gat keypt fyrir peninga sína. Hann
keypti stóra jarðeign úti á landi, og reisti veglegt hús á
henni. Hann fékk sér til aðstoðar gáfaða menn og færa
iðnaðarmenn, og þeir gerðu hús hans að listamusteri og
komu upp yndislegum skógi og görðum á hinum víð-
lendu ekrum.
„Hann lét jarðeign sína vera opna fyrir almenning á
13