Morgunn - 01.12.1937, Blaðsíða 30

156
MORGUNN
þó eitt víst, að áþreifanleg afskifti Krists af mönnunum
verða minni eftir himnaför hans, en fyrir hana; en
spiritistar halda því líka jafn-ákveðið fram, að áhrifa
hans gæti hér mikið, og hafi ávalt gætt.
Ég sagði hér áðan, að spiritistar héldu því fram, að
við dauða jarðneska líkamans flyttist hver maðuj- á það
svið í alheiminum, sem hæfði þroska hans. Ég hefi enn
þá ekki heyrt neina skoðun, sem betur getur samrýmst
minni réttlætistilfinningu. Og spiritistar byggja þessa
skoðun á þeim fregnum, sem þeir eru sannfærðir um, að
borist hafi frá þeim, sem kallaðir eru dánir.
Ég hefi nú í fáum dráttum lýst skoðunum spiritista
eða Andahyggjumanna. Sumum virðist ef til vill það,
sem ég hefi sagt, lítið sannfærandi; en ef þið viljið
vera sanngjörn, ef þið viljið láta inngrónar þokuhug-
myndir um annað líf víkja ofurlitla stund, þá munuð
þið, jafnvel af því litla, sem ég hefi sagt, sjá það, að
þessar skoðanir eru a. m. k. athyglisverðar.
Á fyrstu dögum kristninnar trúðu ekki kristnir menn
því beinlínis, að líf væri til eftir þetta, heldur kölluðu
þeir sig vita það með áreiðanlegri vissu. Fróðir menn
fullyrða að í grafhvelfingum þeim í Róm, þar sem
kristnir menn héldu gúðsþjónustur sínar, vegna ofsókna,
megi finna letur, sem sanni fullkomlega, að samband
við framliðna hafi þá verið þekt, og ekki sé annað hægt
að sjá, en þeir, sem letrið hafa skráð, hafi talið að
framliðnir vinir þeirra hefðu bæði mikil og veruleg af-
skifti af vinum sínum hér á jörðinni. En eftir því, sem
árin liðu, breyttist þetta smám saman. Hugmyndir lcrist-
inna manna fóru smátt og smátt að verða þokukendari.
Og loks var svo komið, að ógerlegt var að finna nokk-
urn botn í þessum hugmyndum. Þetta leiddi til þess, að
þegar mentunin óx, en trúarhugmyndirnar, og trúar-
skýringarnar, sem voru miðaðar við þekkingu þeirra,
sem ekkert vita og ekkert er ætlað að vita, þær stóðu í
stað, þá gerðu þeir, sem á annað borð nokkuð vildu