Morgunn - 01.12.1937, Blaðsíða 87

MORGUNN
213
og dökkum buxum, með belti um mittið og glampaði á
lásinn.
Það var eins og hann biði eftir því, að ég virti hann
svo gaumgæfilega fyrir mér og festi útlit hans í minni,
og svo tók hann til máls.
Iiann talaði fjörlega og nokkuð hratt. „Katrín á
Reyni! skilaðu til Þórnýjar á Reyni. Ég á heima á Völl-
um undir Fjöllum. Segðu að mér líði ljómandi vel, og að
mér hafi alltaf liðið ljómandi vel síðan ég fór, en ég hefi
ekki getað látið hana vita fyr um þetta, vegna þess að
svo örðugt hefir verið að komast að henni, svo að hún
skildi mig. Segðu henni, að hún geti ekki ímyndað sér,
hvað mér líði nú ljómandi vel. En nú ætla ég bráðlega í
ferðalag og flyt þá svo langt í burtu, að ómögulegt er
fyrir mig að lcoma til hennar boðum.
Því næst sagði hann mér, hvað hann mundi starfa,
er hann hefði breytt um verustað og hvernig hann myndi
ferðast. Fannst mér það svo fjarri öllu, sem ég hafði
heyrt, að ég skildi það ekki. Ég reyndi því ekki að festa
það í minni. Ég heyrði gegnum svefninn, að maðurinn
minn kallaði til mín; en maðurinn, sem var að tala við
mig, hafði það vald yfir mér, en mér fannst ég ekki geta
vaknað fyr, en hann hafði lokið máli sínu. Að síðustu
smáfjarlægðist hann mig, og var það engu líkara enallt
umhverfið liði á burtu eins og lifandi mynd, og ég vakn-
aði.
Vottorð frú Þórnýjar Jónsdóttur.
Frú Katrín Sigurðardóttir, sem leigði hjá olckur á
Reyni, sagði mér þennan draum morguninn eftir að hana
dreymdi hann. Votta ég hér með, að frásögn hennar á
draum þessum stendur heima við það, sem hún sagði
mér þá strax. Lýsingin á manni þessum stendur heima
við Gísla Brynjólf, frænda minn, sem átti heima á Efstu-
Grund undir Eyjafjöllum og varð úti ásamt Sveinbirni
bróður sínum fyrir mörgum árum. Þeir fundust í mó-