Morgunn - 01.12.1937, Síða 55

MORGUNN
181
að veita honum alla þá líkamlegu aðstoð, er mér var unt,
sat ég í sæti mínu og reyndi til að vefja um hann öryggi
og friði með hugsunum mínum. Um fjögur leytið sá ég
mjög greinilega rauðgullið geislablik ljóma yfir sjúk-
lingnum. Ljósband þetta virtist bogmyndað í lögun.
Endar þess sýndust ekki tengdir við höfuð hans eða fæt-
ur, heldur við eitthvað, sem ég elcki sá, en vissi að myndi
vera þar. Ljósgeisli þessi virtist blika svo sem 6—8
þumlungum fyrir ofan líkama hans. Mér fanst ljós þetta
vera þrungið orku og lífsmagni, eins og Davis kemst að
orði. Ég hafði aldrei séð neitt þessu líkt áður, en ég sá
þetta mjög greinilega í 30—40 sekúndur. Þá virtist
það hverfa, eða ég sá það að minsta kosti ekki leng-
ur. Ég stóð nú upp og gekk að rúmi hans. Honum virt-
ist líða vel, fætur hans og hendur höfðu eðlilegan hita,
hann andaði rólega og virtist sofa. Ég settist nú aftur í
stólinn minn og hélt hugsanastarfi mínu áfram. Þegar
klukkuna vantaði 15 mínútur í 5, tók ég eftir einkenni-
legri móðu umhverfis rúm hans; það var engu líkara en
tjöld hefðu verið dregin fyrir það. Móða þessi eða ský
virtist hringlagað að sjá, þynst í miðjunni en þéttast út
við brúnirnar og ógagnsætt þar. En það var eins og
hringlagað op eða sporöskjulagaður gluggi væri á miðju
þessa tjalds, er ég sá í gegnum. Ég sá að nokkrir menn
stóðu umhverfis rúm hans, en fáa þeirra greinilega, því
að flestir þeirra stóðu þar sem móða þessi var þéttust og
sneru baki við mér; en ein af verum þeim, er þarna voru,
stóð allnærri mér, milli mín og sjúklingsins. í fyrstu
sneri hún baki við mér eins og hinar verurnar, en eftir
nokkur augnablik sneri hún sér dálítið við, svo að ég sá
hana betur. Ég sá nú að þetta var stúlka, er sýndist eft-
ir útliti að dæma vera á að gizka um 18 ára að aldri.
Hún virtist ldædd samkvæmt eldri tízkuvenjum; mér
fanst búningur hennar líkjast einna mest að gerð og
sniði klæðnaði þeim, er konur báru um 1880. Kjóllinn
var gráleitur að sjá, nokkuð íburðarmikill, með miklum