Morgunn - 01.12.1937, Blaðsíða 68

194
MOKGUNN
sérstökum dögum. Meðal þeirra, sem komu þangað, sá.
ég einu sinni mann, sem eftir mælikvarða veraldarinnar
hafði mistekist með líf sitt, því að hálfsextugur varð
hann enn að vinna harða vinnu fyrir lítið kaup, og mjög
lítið hafði hann lagt upp. Þegar hann kom inn á lóðina
og sá hve yndisleg hún var, þá sendi hann í hljóði þakk-
lætisbæn til hins himneska föður, því að sál hans var
samræmd fegurðinni, og hún var í hans augum ein af
hinum mörgu sönnunum fyrir góðvild skaparans.
„Hann vissi það ekki, en englar voru með honum, því
að eðlisfar hans veitti mjög viðtöku þjónustu þeirra,
og þeir komu inn hjá honum helgum og háleitum
hugsunum, þýddu fyrir hann boðskap fuglanna,
trjánna, blómanna, lækjanna og rjóðranna; alt talaði
þetta í hans huga um kærleik guðs. Friður kom yfir
hann og fögnuður, og hann varði nokkrum ánægju-
stundum með því að reika um þetta yndislega svæði.
Honum fanst hann ríkur þennan dag.
„Meðan hann var að njóta þessarar fegurðar-hátíðar
og fá hressing fyrir sál sína, athugaði ég manninn, sem
átti þessa jörð. Hann var að ganga þungbúinn um bóka-
stofu sína, óánægður og niðurbeygður, því að eignir
hans höfðu ekki fært honum þá ánægju, sem hann hafði
vonast eftir að hljóta af þeim, þegar hann eyddi pen-
ingum svo örlátlega í jarðeignina. Það var farið að
renna upp fyrir honum, að þó að hann gæti keypt ná-
lega alla jarðneska hluti, sem menn girnast, þá gat
hann ekki keypt ánægjuna. Hann var áhyggjufullur af
því að hann þráði ánægju, eins og allir menn gera. Og
hann gat ekki uppgötvað, hvernig hann gæti öðlast
hana.
„Eftirsóknin eftir auðæfum hafði kvatt til starfa að
eins eina hlið á eðlisfari hans. Hin hliðin — andlega
hliðin — mundi hafa borið dýrmætan ávöxt, ef henni
hefði verið sint, en hún hafði engan þroska fengið. —-
Hann hafði orðið afar hagsýnn maður, og honum þótti