Morgunn - 01.12.1954, Síða 26

104
MORGUNN
líklega allra íslenzkra manna fróðastur um þær. Og hann
elskaði þetta mál með þeirri fölskvalausu elsku, sem hinu
drengilega og hreina hjarta hans var eiginleg. Hann var
svo grandvar maður, að ég hygg engan hafa vitað hann
fara óhreinum höndum um neitt, sem hann lagði hendur
að. Þess vegna var það honum sársaukafullt, ef hann vissi
nokkurn fara með léttúð eða af lágum hvötum með það,
sem hann taldi heilagt. Af löngum kynnum var honum
ijóst, að með spíritismann má fara á marga lund. Sann-
leiksleit mannsandans var honum fyrir öllu. Þess vegna
vildi hann forðast að láta trúgirnina, dómgreindarleysið
varpa skugga á það mál, sem hann vissi hina beztu menn
hafa þjónað og hlotið blessun af.
Reynsla hans af sálrænum tilraunum var orðin mikil.
Fjölda miðilsfunda hafði hann setið með Björgu Hav-
steen, Isleifi Jónssyni, frú Guðrúnu Guðmundsdóttur, Haf-
steini Björnssyni og fleiri miðlum. Af þeirri þekkingu,
sem hann hafði hlotið af þessum tilraunum og miklum bók-
lestri, var hann stöðugt að miðla öðrum. Þess minnumst
vér, félagssystkini hans í S.R.F.Í., með miklu þakklæti, og
þess minnast lesendur MORGUNS. Starf hans fyrir félag-
ið og tímarit þess hófst fyrir fullum 30 árum, og mikið
hefur hann lagt af mörkum til þeirrar starfsemi, mikið
efni og merkilegt. Auk þess vissi ég, að margir leituðu til
hans um fróðleik um sálarrannsóknamálið, ekki aðeins
héðan úr Reykjavík, heldur einnig margir, sem til borgar-
innar komu utan af landi.
Honum lá í miklu rúmi, að fræða fólk um málið. Hon-
um var ljóst, að gagnið getur verið vafasamt af því, að
sækja miðilsfundi, án þess að hafa þekkingu á málinu. Af
langri reynslu vissi hann, að til þess að kunna að draga
ályktanir af miðlafyrirbærunum, veitir ekki af miklum
kunnugleika á málinu, þeim kunnugleika, sem ekki fæst,
nema fyrir mikla fræðslu. Og hann lá ekki á liði sínu að
veita þann fróðleik, sem hann hafði sjálfur eignazt.
Árið 1923 birti MORGUNN fyrstu ritgerðir hans, og