Morgunn - 01.12.1954, Page 59

MORGUNN
137
ast hræðilegri baráttu, en um þá baráttu veit hann sjálfur
ekkert. Þetta er þjáningafullt fyrir þann, sem stendur við
sjúkrabeð deyjandi vinar, en vinurinn sjálfur finnur líkt
og yfir hann hvelfist alda, sem hylji hann og sogi í svefn“.
Og er ekki þetta einmitt það, sem vér gætum búizt við,
þegar þess er gætt, að dauðinn er í hendi Guðs? Ég segi
ekki, að dauðinn geti ekki komið fyrr en Guð vill, en dauð-
inn sjálfur er guðleg ráðstöfun. Með mannlegri heimsku,
fávizku og synd er hægt að flýta fyrir dauðanum. Sumir
nienn komast í gegnum lífið, án þess að verða fyrir þján-
ingum, en dauðann umflýr enginn.
Nú skulum við hugsa okkur ófætt barn í móðurlífi.
Mundi ekki ófædda barnið fyllast skelfingu af tilhugsun-
inni, ef það fengi allt í einu hæfileika til að gera sér hug-
myndir um lífið, sem bíður þess? í móðurlífinu nýtur það
unaðslegs skjóls, hlýju og næringar, án þess að þurfa nokk-
Uð fyrir þessu að hafa. En að hugsa til þessa hræðilega
kuldalega og óvingjarnlega heims, sem það á að fara að
fæðast til, — hlyti fæðingin ekki að vera barninu ægileg
tilhugsun? En hversu undursamlega hefur Guð ekki kom-
ið öllu fyrir í sambandi við fæðinguna. Þegar barnið fær
fyrst meðvitundina á jörðunni, hvílir það mjúklega við
hlýjan móðurfaðminn, næringin bíður þess rétt hjá munn-
inum, í móðurbrjóstinu, það er umvafið móðurörmunum,
sem þrýsta því mjúklega, og yfir því blika brosandi, kær-
leiksfull móðuraugun. Mun Guð ekki bera umhyggju fyrir
fæðing okkar inn í annan heim, fyrst umhyggja hans fyrir
fæðing okkar inn í jarðneska heiminn er svona dásamleg?
Mun hann ekki vita, að andspænis dauðanum erum við
óttaslegin, kvíðandi og með einmanakennd, og mun hann
ekki sjá um að dauðinn verði oss ununarfull reynsla?
Ég er sannfærður um, að annað líf er svo unaðslegt, að
við höfum ekki skyn til að skynja það, ekki orð til að lýsa
bví. Hvernig gætir þú farið að því að gera fegursta sólar-
Mgið, sem þú hefur séð, skiljanlegt blindfæddum manni?
»,Þar er purpurarautt, gult, logagyllt", mundir þú segja.