Morgunn - 01.12.1956, Blaðsíða 8

Kirkjurnar og sálarrannsóknirnar
Erindi, sem W. R. Matthews dómprófastur vi'ö St. Páls-
kirkjuna í London flutti í brezka útvarpiö
★
Ég ætla að tala um kristnu kirkjurnar og sálarrann-
sóknamálið, og ég ætla að taka fram nú þegar, að það er
ekki auðvelt. Yfirleitt má segja, að kristnu kirkjurnar
hafi litið á sálarrannsóknamálið með tortryggni, og um
þetta eru þær loks samferða vísindunum. Ég hygg að
ástæðan sé sú, að af sálarrannsóknunum virðist mega
draga ályktanir, sem eru ekki að öllu leyti í samræmi við
kenningar „rétttrúaðra" vísinda og „rétttrúaðrar“ kirkju.
Og vitanlega eru flestir menn smeykir við að hugsa í þá
átt, sem gengur í berhögg við grundvallarhugmyndir vís-
indanna og kirkjunnar. Það væri ekki sannleikanum sam-
kvæmt að fullyrða, að ekki hafi ágætir, kristnir einstak-
lingar haft áhuga fyrir sálarrannsóknunum. Margir þeirra
hafa aukið góðum skerfi við þær rannsóknir, en meiri hluti
kristinna manna lítur á þetta mál annaðtveggja með fyrir-
litningu eða hræðslu. Ég er ekki þeirrar skoðunar, að hér
sé ástæða til fyrirlitningar, en ég er vissulega þeirrar
skoðunar, að ástæða sé til að fara varlega. Að ganga að
þessu máli með léttúð eða dómgreindarleysi, getur verið
hættulegt.
Uppspretta dýrmætrar hjálpar?
Nýlega hefir verið stofnað félag, sem heitir: „Kirkjuleg
samtök um að leggja stund á sálræn efni“ (Churches