Morgunn - 01.12.1956, Qupperneq 10

88
MORGUNN
ákaflega girnileg til fróðleiks og sannarlega athyglisverð.
En þetta er ekki málið allt.
Meginviðleitni sálarrannsóknanna hefir verið sú að leita
sönnunar fyrir því að vér lifum líkamsdauðann. Þetta var
höfuðviðfangsefni hins mikla frumherja, F. W. H. Myers,
sem reit hið klassiska rit: Persónuleiki mannsins og líf
hans eftir líkamsdauðann (Human Personality and its
Survival of Bodily Death). Áreiðanlega er þessi löngun
eftir raunverulegum sönnunum fyrir framhaldslífinu mátt-
ugasti aflvakinn í hreyfingunni enn. Hverjar hafa þá orð-
ið niðurstöðurnar fram til þessa dags? Hver hefir orðið
árangurinn af leitinni að ómótmælanlegum sönnunum
þess, að látnir menn hafi haft samband við oss í gegn um
miðla í dásvefni eða með ósjálfráðri skrift? Til þess að
gefa yður tæmandi hugmynd um árangurinn þyrfti ég að
flytja marga fyrirlestra. Leyfið mér að segja yður, hvernig
þessi sönnunargögn, að svo miklu leyti sem ég þekki þau,
hafa orkað á mig.
Ég fæ ekki betur séð en að eftir að búið er að vinza úr
miklum f jölda af sönnunargögnum, sem kunna að stafa frá
blekkingum eða svikum, sjálfráðum eða ósjálfráðum, vit-
andi vits eða ekki, tilviljunum eða hreinum mistökum, sé
eftir góður skerfur af sönnunargögnum sem álitið er að
komið hafi frá framliðnum mönnum, sem a. m. k. benda
sterklega til þess, að framliðnir menn, sem hafa þekkzt,
hafi náð sambandi við oss. Samt held ég ekki, að þessi
sönnunargögn séu svo tvímælalaust, að þau neyði mann
skilyrðislaust til trúar. Það er alltaf hægt að hugsa sér aðr-
ar skýringartilgátur til að skýra þessi fyrirbrigði. En
þessar ,,aðrar skýringartilgátur" eru oft svo langsóttar og
flóknar, að sú tilgáta, að hér séu persónuleikar raunveru-
lega að ná sambandi, er miklu einfaldari og miklu eðli-
legri. Orðið persóna eða persónuleiki talar einhverju skilj-
anlegu máli til mín, en ég verð að játa að orðið „hugar-
efni“ gerir það ekki.
En nú sjáið þér, hve mikið það hefir að segja, hver hug-