Morgunn - 01.12.1956, Síða 21

MORGUNN
99
fór með mér þessa ferð. Við vissum auðvitað nafnið á
bænum og húsinu, sem við áttum að fara í, en vissum ekki
nafnið á fólkinu, sem átti þar heima.
Þegar er ég kom inn í eldhúsið í þessu húsi, fann ég
sterk sálræn áhrif, og til mín kom látinn maður, sem
kvaðst heita James Chapman, og kvaðst hann eiga þetta
hús, fólkið, sem nú væri í húsinu hefði ekkert leyfi til að
vera þar. Hann þraukaði lengi við þetta. Vinkona mín,
sem með mér var, talaði lengi og skynsamlega við hann.
Ég varð viss um, að þessi maður lifði einhverju landa-
mæralífi, á landamærum tveggja heima, og vissi ekki, að
hann var raunverulega dáinn. Mér var vitanlega áður ger-
samlega ókunnugt um, að maður að nafni James Chapman
hefði áður átt þetta hús. Um nóttina birtist hann mér í
svefnherbergi mínu. Þá kom hann til þess að þakka. Ég
veit ekki annað en að fyrir alla reimleika hafi þegar í stað
tekið í húsi þessu.
Ég gæti haldið áfram lengi enn, en ég vil ekki níðast á
þolinmæði yðar,. þótt fátt eitt sé enn sagt.
Um sjálfa mig vil ég segja þetta: Stundum finnst mér,
þegar ég er að sofna transsvefni, að ég lyftist upp, eins
°g upp yfir líkamann, sem situr í stólnum. Þar heyri ég
síðan mikið af því, sem fer fram á fundinum. Það er mikið
komið undir fundargestum mínum, hve auðvelt mér er að
koma fram með sönnunargögnin. Stundum er ég dálítið
þreytt, er ég vakna af transinum. En sú þreyta er ævin-
lega horfin aftur eftir örskamma stund. Venjulega eru
öll áhrif af transfundum horfin mér gersamlega eftir fáar
mínútur.
Ég er blessunarlega hraust. Sumir halda þeirri vitleysu
fram, að miðilsstarfsemin skemmi heilsu miðilsins. Eftir
áratuga miðilsstarf er reynsla mín sú, að ég er aldrei
braustari en þegar ég hefi mikið að gera í miðilsstarfi. Ég
skil ekki, að ég sé síður dómbær um það en menn, sem
enga sjálfstæða, sálræna reynslu eiga.