Morgunn - 01.12.1956, Qupperneq 42

Um miðilsstarfsemi
★
Ekki hefi ég mikið skrifað um spíritistisk efni, en samt
nóg til þess, að margsinnis er ég búinn að fordæma þekk-
ingarlítið, alvörulaust og hégómlegt miðilsfunda-kák, sem
hér er of mikið tíðkað. Það er ætlun mín að þetta verði
seint vítt um of. Fyrst og fremst er lítils eða einskis gagn-
legs árangurs að vænta þar sem svo er ástatt, en hitt er
þó alvarlegra að af þessu getur hlotizt tjón. Það er hættu-
legt bæði miðlinum og þeim sem til hans leita. Jeg þykist
hafa fyrir því öruggar heimildir að af slíku hégómafikti
hafi hlotizt tjón hér á okkar landi, og sjálfur hefi ég
oftar en einusinni verið þar á fundi að illa hefði getað
farið ef ekki hefði verið á öllu góð stjórn frá báðum hlið-
um. Ég mundi mjög hika við að fara þar á fund, sem ég
efaðist um að vel væri fyrir öllu séð. En ekki er mér
kunnugt um neitt dæmi þess, að á nokkurn hátt hafi illa
farið þar sem allrar varúðar var gætt, og alvörumenn
áttu í hlut; mér er nær að halda að slíkt dæmi sé ekki
að finna í meir en aldargamalli sögu spíritismans um allan
heim. En hafi hver og einn í huga hin viturlegu og eftir-
minnilegu orð Tennysons lávarðar: •—
How pure at heart and sound in head,
With what divine affections bold
Should be the man whose thoughts would hold
An hour’s communion with the dead.
(Erindi þetta er að vísu til í lauslegri þýðingu eftir Ein-
ar H. Kvaran, þó að ég hafi kosið að vitna til þess á frum-