Morgunn - 01.12.1956, Qupperneq 51

MORGUNN
129
Draumur, sálför, eða------?
Kvöldið fyrir Þorláksmessu 1950 bað tengdasonur minn
mig að gera enn eina tilraun að útvega kertaklemmur á
jólatréð. Áður var hann búinn að leita töluvert eftir þess-
um klemmum, en þær virtust ófáanlegar. Ég lofaði að
i'eyna þetta að næsta morgni.
Um nóttina dreymir mig, að ég sé að sveima um her-
bergi mitt, finnst ég þá ekki snerta gólfið. í einni svipan
þykist ég kominn niður á Lækjartorg. Birta var þar að-
eins af næturljósum. Tók ég þar eftir alllöngu, einlyftu
húsi með lágu þaki og tvennum dyrum, sem vissu að torg-
inu. Bak við þetta hús sá ég annað hús, hærra, með bröttu
risi og tveim reykháfum. Ekki tók ég eftir fleiri húsum
og engrar umferðar varð ég var. Ég fór nú inn um syðri
dyrnar á lága húsinu, hitti þar mann, sem ég þekkti ekki,
°g spurði hann, hvort hjá honum fengjust kertaldemmur
á jólatré. Hann svarar: „Því miður hefi ég þær ekki, en
það er reynandi að leita eftir þeim í Austurstræti, einnig
nthugandi í Verzlun K. Einarsson í Bankastræti“. Ég
þakka — í drauminum — fyrir ábendinguna. Nú fer ég
út og norður fyrir húsið. Þar sá ég litla búð, fer þar inn
°g hitti þar stúlku, sem ég þekki ekki. Spurði ég hana
eftir kertaklemmunum. Hún segir þær ekki til hjá sér, „en
úg skuli athuga í Ritfangaverzlun ísafoldar í Bankastræti".
Ég þakkaði stúlkunni vinsamlega leiðbeiningu, og var um
leið glaðvaknaður.
Einhvern veginn var það svo á þessu draumferðalagi,
að mér fannst ég ekki ganga, heldur líða áfram fyrir-
hafnarlaust, og ekki man ég eftir því, að ég þyrfti að
°pna nokkrar dyr.
Morguninn eftir, þ. e. á þorláksdag, fór ég í strætisvagni
^iður á Lækjartorg, með það í huga að leita að kerta-
hlemmunum.
Eg varð hálfundrandi, er ég kom út úr vagninum á torg-
lnu og sá fyrir framan mig húsin tvö, sem ég sá á nætur-
9