Morgunn - 01.12.1956, Qupperneq 77

M 0 R G U N N
155
þekki þig“,, og leiddi umsvifalaust þennan „fyrrverandi
eiginmann sinn“ út úr hópnum. Og mikil geðshræring
greip klæðsalann frá Muttra, sem óðara kvaðst þekkja
greinilega rödd konunnar sinnar sálugu af vörum Shanti
litlu. Þau tvö rif juðu nú upp saman endurminningar sínar,
sem engum þriðja manni þarna stöddum gat verið kunn-
ugt um. Þessar furðulegu staðreyndir höfðu djúp áhrif á
alla nefndarmennina, sem málið höfðu til meðferðar.
Þessu næst var farið með Shanti litlu til Muttra, og
þar var hún látin algerlega sjálfráð um, hvað hún gerði.
Án þess að hika, hljóp barnið beina leið eftir götunum að
húsi Ludgis. Eins og um sjálfsagðan hlut væri að ræða,
heilsaði hún öllum „gömlu kunningjunum“ í húsinu. Þá
fór hún heim til föður Ludgis, „tengdaföður síns“, og
einnig þar kannaðist hún við sig eins og væri hún heima
hjá sér, þekkti þar hvern krók og kima.
Þannig segja frá hinar opinberu skýrslur, sem gefnar
hafa verið út um þetta mál. Því miður virðast þær ekki
fullnægjandi að öllu leyti, en virðast þó sýna, að hér hafi
æði kynlegir hlutir verið á ferðinni.
Um þetta mál hefir margt verið skrifað. Sumum hefir
sýnzt hér vera sönnun fyrir endurholdgun, og hún sterk.
Aðrir hafa ekki viljað samsinna því. Spíritistum mörgum
mun fyrst koma í hug, hvort hér hafi ekki verið um tví-
mælalausa andsetni að ræða, að með einhverjum hætti hafi
sál framliðnu konunnar í Muttra náð valdi yfir líkama
Shanti litlu, og að þessvegna stafi beint frá henni öll þessi
furðulega vitneskja barnsins um hinn ókunna bæ og hið
ókunna fólk þar. Sumum kann að finnast sú skýringartil-
gáta lítt hugnanleg, en tilveran hagar sér ekki að geðþótta
mannanna. Það ættu þeir, sem sálarrannsóknunum hafa
kynnzt, að vita.
Enn aðrar skýringartilgátur munu sálfræðingar hafa á
hraðbergi. Þó mun sannast það, að fullnaðarskýring á
þessu fyrirbrigði er engin til. Engin skýring, sem allir
verða skilyrðislaust að beygja sig fyrir. En svo er einnig