Morgunn - 01.12.1973, Blaðsíða 55

í STUTTU MÁLI
133
Þar næst fór hún að lýsa Vatnsdalnum og umhverfinu þarna
í grennd við þorpið. Hún lýsti þvi hvemig áin liðaði sig inn dal-
inn, og svo segir hún: „Þú átt ekki heinia í Vatnsdalnum, þú átt
heima í hvítu húsi, sem stendur á flatlendinu“. Svo lýsti hún
húsinu og hvar væri gengið inn og sagði, að fyrst væri gengið
inn i skúr, og svo lýsti hún húsinu að innan og hvað inni væri
þar. Og að sögn Þuríðar var allt rétt. Svo fór hún að tala um, að
þama kæmi maður, sem héti Magnús Jónsson. Hún nefndi bæj-
arnafnið Sveinsstaði og sagði, að þar væri brú skammt frá. Hún
lýsti bænum þar sem hún sagði að væri steinhús með háum
burstum fram á hlaðið, og kannaðist Þuríður við að lýsingin var
rétt. Hún sagði, að Sigurður, maður Þuríðar, þekkti Magnús
meira en hún, og var það rétt. Þuríður er héðan að sunnan, en
maður hennar úr Húnavatnssýslu, sömu sveit og Magnús.
Svo lýsti Finna tengdaforeldrum frú Þuríðar og kallaði hann
hálfpabba hennar. Jafnframt lýsti hún umhverfinu þar sem
þau hefðu biiið, sagði að bærinn stæði undir háu fjalli í brekku.
Hún lýsti útliti þeirra og klæðaburði, og kannaðist Þuríður við
þau af lýsingunni. Hún væri í fallpilsi með köflótta tvisttau-
svuntu og hyrnu á herðunum. Hárið væri gráyrjótt. Hún nefndi
nöfn þeirra beggja.
Svo lýsir Finna ungri, Ijóshærðri stúlku með blá augu og
dökkar augnabrúnir. Finna segir, að hún hafi átt heima þama
nálægt Þuríði og verið mildð veik og dáið ung. Hún gat ekki
komið með nafnið, en sagði að það væri stutt nafn.
Frú Þuríður hélt sig kannast við þessa stúlku. Hún var vin-
stúlka dóttur hennar og átti heima mjög skammt frá. Hún varð
mikið veik og dó 16—17 ára gömul.
Svo kom læknirinn og fór höndum um frú I>uríði og sagði að
hún væri veik fyrir bringspölmium og að lnin hefði alltof háan
blóðþrýsting. Hann spyr hana hvar hún eigi heima. Þuríður
segir honum það. Hann segir þá:
„Sigurður er lasinn. Hann má ekki vera i heyi. Hann hefur
lungnaþembu“, sagði hann. Þuríður sagði að það væri satt, en
um það vissu ekki aðrir en hún af þeim, sem fundinn sátu. Þess
má geta, að miðillinn hefur aldrei séð maim frú Þuríðar og