Akranes - 01.10.1957, Síða 21

Sigurði Stefánssyni i Vigur 1919, og
hafði hana á hendi til 1947 eða óslitið
í 28 ár.
Störf Kristins á Núpi fyrir búnaðar-
samband Vestfjarða er heill kapítuli út
af fyrir sig, sem hér verður ekki rak-
inn. En á það skal minnt, að Kristinn
sýndi þar ljóslega, hvað áhugamaður get-
Ur gei't í svo kallaðri aukavinnu eða yfir-
vinnu. Hann ferðaðist milli búnaðarfé-
laganna á sambandssvæðinu meira og
minna flest árin; ritaði fjölda bréfa;
færði bækur og skýrslur; tók mikinn þátt
í fundum og námskeiðum á vegum sam-
bandsins og í þágu þess, og skrifaði fjölda
greina um búnaðarmálefni í blöð og tíma-
rit. Fátt sýndi jafn glöggt, að Kristinn
var óvenjulegur afkastamaður til félags-
legrar starfsemi og munu þeir næsta fá-
ir, sem staðið gætu honum jafnfætis á
því sviði.
En þrátt fyrir öll aukastörfin, búannir
á stóru heimili og margvisleg sveitastjórn-
arstörf gaf Kristinn sér o'ftast nokkra
stund til ])ess að sinna öðrum hugðarefn-
um og þá fyrst og frernst að syngja frá
sér stritið og ys og þys dagsins og láta
hugann reika ofurlítið við bundið og
óbundið mál. Kristinn átti lika oftast
stund fyrir bindindisstarfið. Ef ekki var
annað til þótti sjálfsagt að stytta hvíldar-
tímann þess vegna. Honum var það
nauðsynlegt, að liafa svo til daglega jöfn-
um höndum verkefni fyrir likama og sál.
Því var það að þessi bammargi einyrkja-
bóndi fékkst við næsta fjölbreytt verk-
efni, Hann orti veraldleg ljóð og sálma;
samdi leikrit, sögur og sönglög; hélt
uppi söngæfingum og annaðist lengst af
orgelleik í sóknarkirkju sinni.
1896 keypti Kristinn höfuðbólið Núp í
Dýrafirði af Kristjáni Oddssyni, bróður
Gísla í Lokinhömrum. Þótti mörgum stórt
í ráðizt af efnahtlum ómegðarmanni. En
þetta réðist vel. Kristinn fékk þar vildis-
jörð, sem veitti honum næg framtíðar-
verkefni. Frumbýlingsárin urðu að von-
um erfið, en með sameiginlegu átaki eig-
inkonu og efnilegra barna réðist vel
fram úr öllu. Þótt l)úið væri ekki stórt
var það farsælt og hýbýlabragur allur
með miklum myndarskap.
Enn er ógetið ýmissa starfa Kristins
á Núpi, og meðal annars í verzlunarmál-
um sveitar sinnar og Dýrafjarðar i heild.
Sá þáttur sýndi Ijóslega, að Kristinn
kunni að bíða til þess að sigra. Hann
hafði margsinnis tekið þátt í eða haft for-
göngu um verzlunarsamtök Dýrfirðinga,
og orðið að horfa á þau liðast sundur,
ýmist strax i fæðingunni eða eftir stutt-
an reynslutíma. Hann gafst samt ekki
UPP5 °g beitti sér ásamt öði-um fyrir
stofnun kaupfélags Mýrahrepps með að-
setri á Þingeyri 1919. Þetta félag varð
svo samvinnufélag fyrir sveitirnar báðum
megin fjarðarins og nefnist síðan Kaup-
félag Dýrfirðinga, og hefir lagt ifram
mikilsverðan stuðning og forgöngu til
eflingar atvinnu á sjó og landi. Krist-
inn var formaður félagsstjórnarinnar frá
upphafi til dánardægurs, og félagið heiðr-
aði störf hans og minningu með því að
kosta útför hans að öllu leyti, sem fór
fram að Núpi i september ]). á., að við-
stöddu miklu fjölmenni Dýrfirðinga og
viðsvegar af Vestfjörðum. Kristinn and-
aðist i Reykjavik 4. sept. 1950, að af-
loknum uppskurði.
Svo sem nærri má geta gegndi Krist-
inn fjölda opinberra starfa fyrir sveit
sína og sýslu. Hann átti jafnan sæti í
hreppsnefnd og var oftast oddviti hennar.
Sýslunefndarmaður var Kristinn frá 1924
—1942, og fulltrúi á þing- og héraðs-
málafundum Vestur-fsfirðinga frá 1893—
1950, að einum fundi undanskildum. Á
Búnaðarþingi sat Kristinn sem fulltrúi
Á K R A N E S
223