Akranes - 01.10.1957, Qupperneq 39

að vera án þeiiTa. Þau eru vort. einasta
áþreifanlega þjóðemislega minnismerki
um hina liðnu tima. Danmörk á hins
vegar svo mörg. Og þegar menn hta á
hér í Danmörku, að Islendingar hafi
verið erfiðir og kröfuharðir í þessu máli.
skyldu þeir ekki gleyma, að við höfum
aldrei beðið um neitt annað en það, sem
áður hafði verið frá okkur tekið — það,
sem við höfðum átt, en misst“.
Hér er sögð löng saga í stuttu máli,
rökvíslega talað og reiðilaust. Talað um
kjama málsins umhúðalaust.
Enn má neína annan íslending, sem
hér hefur mikið að unnið hin siðustu ár,
og hefur það ekki látið sig án vitnis-
burðar. Það er hið látlausa lifandi starf
Bjarna M. Gislasonar fyrir þessu máli.
Hann hefur verið þarfur maður í þeirri
sveit, og það má ekki gleymast. Þá hafa
og margir úrvals menn með hinni dönsku
þjóð verið Islandi betri en engir i þessu
mikla viðkvæmna máli. Þeim má heldur
ekki gleyma. Þessi sveit er fjölmenn.
Meðal þeirra er hin mikla breiðfylking
Lýðháskólanna dönsku, kjamakvistir
hinnar dönsku þjóðar. Nú síðast hefur
Askov höjskole gefið út ritið fsland —
Danmark og hándskriftsagen, meira en
80 siðna bók, sem túlkar málstað fslands
í handritamálinu, og ætlun þeirra er að
dreifa um öll Norðurlöndin, til þess að
kynna málið sem viðast og vinna málstað
Islendinga gagn með því.
Það er alveg ástæðulaust að heitast við
Dani út úr þessu máli. Handritin koma
öll heim, hitt orkar meira tvímælis, hve-
nær það verður. Þau verða og á sínum
tíma afhent íslendingum með góðu, með
samþykki mikils meiri hluta hinnar
dönsku þjóðar, og með viðhöfn, þar sem
góðir grannar og frændur sættast heilum
sáttum, og vilja ekki eiga nein ágreinings-
mál í salti.
BORGFIRZKIR SAGNA-
ÞÆTTIR FRÁ 19. ÖLD.
(FramhaldL af bls. 2)6)
er ég mikið ánægð með lifið og ekki lang-
ar mig heim til íslands, enda veit ég, að
ég fer þangað aldrei. Oft dreymir mig,
að ég sé komin til Isl'inds og þá sakna
ég í draumnum mikið Ameríku. Svona
er ég fljót að kunna við mig hér, og eins
eru krakkarnir minir. Betur hafa prest-
arnir reynzt mér hér en á fslandi, því
að þar var þeim mest að kenna allir
minir hrakningar. Ekki hefi ég pappír
að ski-ifa meira í þetta sinn. Bið þig að
bera kveðju tnina Páli á Hallkelsstöðum
og þakka honum fyrir tilskrifið. Berðu
kveðju mina hvorutveggja Sámsstaðahjón-
unum og konu þinni og börnum. Vertu
svo ætíð Guði á hendur falinn. Svo óskar
Guðrún Grímsdóltir.
Utanáskrift lil min er eins og hér
stendur: G. Thorðarson E.S.F. De Forest.
KOSTAKJÖR
(Framhald af bls. 2)9)
seljanlegt fyrir mun meira verð Þetta er þvi sannkallað kosta-
en þessu svarar, þvi að það boð. Pantið Akranes strax, beint
mun verða þvi eftirsóttara og frá afgreiðslunni á Miðteig 2,
verðmeira með hverju ári sein eða í Bókaverzlun Andrésar Ní-
líður. Þar er mikinn fróðleik að elssonar á Akranesi, en í báð-
finna, sem livergi annars staðar um þessum stöðum fœst ritið nú
er að fá. I heild eða í árg. samkvannt
framansögðu. FAtthvað mun og
vera til af einstökum blöðum.
Lesið, eignist og geymið þetta
merkilega tímarit. Tímarit, sem
með ári hverfu sem líður, færist
na’rþví að þjóna því merkilega
hlutverki, sem hið merka rit
Óðinn gerði á sínum tíma.
Virðingarfyllst,
ÓL. fí. RJÖRNSSON.
AKRANES
243