Akranes - 01.10.1957, Qupperneq 67

TLL FRÓÐLEIKS OG SKEMMTUNAR
(Framhald. af 2. kápusítiu.)
ið. — Um leið vil ég þakka Geir
fyrir þessar vísur. Þakka honum
gamalt og gott og óska honum
gleðilegra jóla.
Ó. B.B.
— ★ —
Lífið.
Svona er lífið, verra en vildi,
vonbrigðin flestir hljóta i arf.
Þó er tvennt, sem því gefur
gildi,
gagnkvæm ást og lieilbrigt
starf.
Margan ástarörlög hrjá
alla lifsins daga,
valda angri þraut og ]>rá,
en það er önnur saga.
G. B., Arkarlœk.
Einni stjóm þarf ekki að lá,
allar góðu lofa,
en loforðunum löngu á,
liggja þær og sofa.
G. B. aS sunnan.
— ★ -—
Vakandi maður
og röggsamt yfirvald.
Hér koma smá útdrættir úr
Dagbók Akraneshrepps frá hendi
Hallgríms Jónssonar hreppstjóra:
7/1 1878: „Lýsing ó flugu,
sem skemmir jarðepli, og er
þetta birt almenningi til eftir-
tektar“.
13. jan. 1879. „Til sýslumanns-
ins, uppástunga viðvikjandi póst-
ferðum og gufubát milli Akra-
ness og Reykjavikur".
27. okt. 1879. „Tilkynning til
hreppsnefndar Akraneslirepps um
að Jón á Kúlu, Hallsteinn ó
Krossi, Hákon á Háteig, Þor-
steinn kaupmaður, Ölafur á Öl-
afsvöllum, Guðbjarni i Teiga-
búð og Jón í Garðhúsum, séu
sektaðir um 1 krónu, fyrir hirðu-
leysi, að koma ekki ó hrepps-
skilaþing, og beri hreppsnefnd-
inni að innheimta þetta“.
— ★ —
Hin örsmáu frækorn.
Ekkert af því, sem grær á
jörðinni, er jafn tilkomumikið og
tignarlegt og rauðu trén (sequoi-
as) ( Califomiu. Hæstu trén
þar eru 360 fet ó hæð, hærri en
nokkur önnur tré.
Það er þó ef til vill ekki
furðulegast hve stór þau em,
heldur hitt, að þau skuli vera
komin upp af svo smáum fræ-
kornum, að 122 þús. þeirra þarf
til þess að fylla eitt pimd.
Þó eru mörg frækom minni
og langt um minni. Þar má t. d.
geta um frækorn bómullar-víðis-
ins, þviað ]>au eru svo smá og
létt, að 3—7 milljónir þeirra
þarf til þess að vega eitt pund.
Það er býsna mikill munur ó
þessu fræi og fræi kokospálm-
ans, kokoshnetunum, sem em
svo þungar að þær mundu geta
dauðrotað mann er þær detta
niður úr tré. Kokoshnetan er
vatnsheld og flýtur, og getur því
borizt yfir höf milli fjarlægra
landa. Fleyti sjórinn henni svo
upp á strönd, þar sem lifsskilyrði
em góð, nemur hún þar land
og upp af henni vex nýr pálmi.
Mörg frækom, einkum hin
léttu, berast langar leiðir með
vindum. önnur, sem þó eru
þyngri eru þannig út búin af
nóttúrunnar hendi, að þau geta
borizt í loftinu, annað hvort
vegna þess að þau eru þunn og
flöt, eða þá með nokkurs konar
vængjum. Þannig er um fræ af
almi og ösp, og geta þau borizt
óraleiðir með vindiun. (Skyldi
ekki öspin á Austurlandi hafa
flutzt þannig til landsins?)
Einkennileg eru fræ hezlivið-
arins. Þau falla ekki til jarðar
líkt og önnur fræ. Meðan þau
em á viðnum, er liarður belgur
utan tun þau, en er þau eru
fuliþroskuð springur þessi belg-
ur og um leið þeytast fræin
langar leiðir eins og þeim væri
skotið.
Mörg fræ vaxa inn í ætum á-
vöxtum, sem fuglar sækjast eft-
ir. Þessum fræjum gerir það ekk-
ert til þótt þau fari í gegn um
meltingarfæri fuglanna.
(Heimskringla 16. okt. 1957).
— ★ —
Vísur
eftir Bjarna Jónsson oddvita
á Sýruparti.
Þegar dóttir Bjama, Maria,
var hér á ferð fyrir nokkru,
bað ég hana að senda mér nokkr
ar vísur eftir föður sinn, til
birtingar. Það gerði hún góðfús-
lega, og koma hér nokkrar stök-
ur eftir hann. Stakan „Þrauta-
báran byrðing slær“ hefur áður
verið birt í A ktVtnesi í sambandi
við Sýmpart, en hér mun hún
réttari.
Þrautabáran byrðing slær,
brestur ár i hömlum.
Lifs ei sjárinn sýnist fær
sextíu ára gömlum.
VertíSarlok (23. nóv. 1934)
Áður var ég ýtum hjá
oft í svari glaður.
Lítið þar nú eftir á,
afturfarar maður.
Að mér sezt er ellihaust,
útveg flestum hallar.
Því er bezt að bera í naust
bát og festar allar.
AKRANES
271