Andvari - 01.06.2011, Síða 143

ANDVARI
KONAN MEÐ AUGUN SEM HLUSTA
141
Annie með Lífnýfœdda íTrave-
miinde í ágúst 1929.
íslands til menningar heimsins,“ segir Atli Heimir Sveinsson tónskáld í eftir-
mælum eftir Jón Leifs.48
Trú Anniear á mikilvægi þessara tónsmíða var jafnmikil og trú tón-
skáldsins sjálfs - og var þar ekkert lítið álit sem jafna þurfti við. Svo tónlist
Jóns Leifs mætti verða til var Annie reiðubúin að láta ýmislegt yfir sig ganga,
meðal annars hungur og vansæld. Annie og dæturnar urðu eftir í Þýskalandi
þegar Jón hélt til íslands í janúar 1935 til að taka við nýju starfi sem tón-
listarstjóri Ríkisútvarpsins. Annie var mótfallin því að hann tæki stöðunni.
Hún vildi heldur að hann einbeitti sér að list sinni en brauðstriti og taldi að
ráðningin myndi „spilla algerlega framtíð [hans] sem tónskálds."49 Var þetta
í fyrsta sinn á ævinni sem Jón gegndi fastri stöðu. Annie og dæturnar fengu
þó enn að búa við fátækt í Þýskalandi. Jón sýndi daglegum áhyggjum hennar
lítinn skilning. Átti hann til af ófyrirleitni að koma með tillögur í bréfum
frá Islandi um hvernig Annie gæti stundað heimilissparnað, eins og þegar
hann stakk upp á að hún hitaði aðeins einn ofn í húsinu þegar úti var 12 stiga
vetrarfrost og Líf var veik.50 Þegar Jón skrifar Annie hins vegar og segir frá
aðstæðum sínum á íslandi lýsir hún áhyggjum. „Er þetta ekki allt of frumstætt
hjá þér?“ spyr hún þótt sjálf hafi hún vart til hnífs og skeiðar.51 En eins viljug
og Annie var að dansa eftir pípu Jóns voru takmörk fyrir því hvað hún þoldi.
Þótt Annie hefði frá upphafi deilt eiginmanni sínum af óeigingirni með