Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1930, Qupperneq 53

ÚLTRAFJÓLUBLÁIR GEISLAR
OQ JURTAGRÓÐUR-
Eftir Jónas Kristjánsson.
Þá hafa últrafjólubláir geislar
ekki síður áhrif á vöxt og þroska
jurtanna. Tilraunir til þess að sýna
þetta hafa verið gjörðar á þann
hátt, að láta þá skína á jarðar-
berjaplöntur. Hafði það þau áhrif
á vöxt berjanna, að þau náðu full-
uiu þroska á hálfu styttri tíma en
annars. Þessir geislar stöfuðu frá
kunstugu ljósi en áhrif hinna bláu
geisla frá því eru samskonar og
írá hinum bláu geislum sólarljóss-
lns. Þannig er því sennilega varið
^neð allan jurtagróður á voru norð-
læga kalda landi. Rannsóknir hafa
kent til þess, að hjer sé tiltölulega
*nikið af últrafjólubláum geislum í
sólarljósinu. Þegar sólar nýtur á
nnnað borð nær mikið af þeim yfir
borði jarðar, vegna þess að loftið
er þú svo tært og hreirit. Ér ekki
úlíklegt að þannig standi á því, að
Jurtir geta náð svo miklum þroska
upp við jökla, þar sem annars nýi>
ur skjóls fyrir köldustu áttinni.
Þorskalýsið fjörvirík fæða.
Þorskalýsið tekur flestri annari
fæðu fram að fjörviauðgi eins og
þegar hefir verið á minnnst. Þar
að auki er það og hinn bezti líf-
gjafi. Geri eg ráð fyrir að gömlu
sjómennirnir viðurkenni þetta. —
Þeir reru til fiskjar á opnum róðr-
arbátum og neyttu vanalega eins-
kis áður en þeir reru, annars en
sjálfrunnins þorskalýsis. — Voru
margir þeirra hinir hraustustu
menn og sterkir í bezta lagi. Fyrir
allmörgum áratugum var það al-
gengt að ungir menn úr Húna-
vatns- og Skagafjarðarsýslum
sóttu suður til sjóróðra. Hefi eg
heyrt marga þeirra segja, að yfir
vertíðina hafi þeir tekið mikinn
þroska bæði á afl og vöxt. Höfðu
10*