Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2003, Síða 104

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2003, Síða 104
DAGNÝ KRISTJÁNSDÓTTIR verið fulkomlega eðlilegt barn þangað til hún varð átta ára gömul. A þeim tíma var faðirinn berklaveikur og móðirin kom ekki nálægt honum af ótta við smit. Það verður hlutskipti Dóru litlu að hjúkra föðumum, halda honum selskap heilu dagana og verða trúnaðarmaður hans en þetta getur varla talist eðlileg ábyrgð átta ára bams. A því tímabili byrja fyrstu móðursýkiseinkennin að koma í ljós í andnauð og asmaköstmn. Freud fymnist Philipp Bauer fyrst þegar hann kemur til hans árið 1894 vegna sárasóttar (e. jTypbilis) sem hann fær lækningu á. Freud furðar sig á því að Dóra veit að faðir hennar var sýktur af sárasótt sem hann hafði fengið hjá vændiskonum áður en hann gifti sig. Dóra telur að faðirinn hafi smitað móður hennar af lekanda af því að móðirin hafði verki í k\dð- arholi og útferð og hafði verið á sérstöku heilsuhæli fyrir hefðarkonur sem smitaðar höfðu verið af mönnurn sínum af kjmsjúkdómum. Hún hafði tekið Dóm litlu með sér á hælið og þar hafði sú litla lært ýnúslegt um sjúkdóma til viðbótar við það sem hún vissi fyrir. Freud er sammála Dóm um að faðirinn hljóti að hafa srnitað móður hennar. Og Freud seg- ir: „Það var skoðun Dóru - og hér hafði hún áreiðanlega rétt finir sér aft- ur - að þessi veikindi væru föður hennar að kenna en hann hefði þannig smitað móður hennar af kynsjúkdómi. Það var alveg eðlilegt þegar hún dró þessa ályktun að hún ruglaði saman lekanda og sárasótt og sömuleið- is því hvað sé smitandi og hvað arfgengt eins og meirihluti leikmanna gerir. Samsömun hennar við móðurina var svo eindregin í þessu máli að mér fannst ég næstum tilneyddur til að spyrja hana hvort hún væri líka með kynsjúkdóm; og þá fékk ég að vita að hún hefði verið með útferð en hún myndi ekki hvenær hún hefði byrjað.“30 Hvað þýðir þetta? Hefur móðirin bæði sárasótt og lekanda og hefur Dóra það líka? Ef svo er - hvaðan hefði barnið átt að fá þetta ef ekki frá föðurnum? Og þó að hún hafi ekki verið misnotuð líkamlega er hún engu að síður fórnarlamb kynhvata Philipps af því að börn sárasóttar- sjúklinga em líklegri en önnur börn til að verða geðtrafluð, segir Freud.31 Það lætur hann hins vegar ósagt við Dóra. Hún gat hins vegar ödipusarduldina varð til. Freud vissi samt að sifjaspell úðgengust í Vínarborg undir lok aldarinnar en hann virðist sem sagt útiloka þau í tilfelli Dóru. 30 Sigmund Freud, 1977, s. 112. Það eru ýmis fleiri einkenni og úðbrögð Dóru sem myndu skýrast ef gert er ráð fyrir sifjaspellum. Hún er mjög fljót að úrskurða jafn- vel meinlausustu hluti hættulega og allt verður leyndarmál. Hún er sömuleiðis mjög hrædd við læknisskoðun. 31 Sigmund Freud, 1977, s. 50-51. 102
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.