Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2006, Qupperneq 154

ALDA BJÖRK VALDIMARSDÓTTIR
látna til lífsins, hún er ekki síður strax í upphafi tengd dauða í huga Öldu
því dúkkan veitir henni sem bami huggun í erfiðum veikindmn: þá
nótt spnrði ég hvort ég væri að deyja“ (bls. 164). Og þar sem brúðan ber
sama naín og móðir Öldu minnir hún sömuleiðis á skort á djúpstæðu
sambandi hennar við móður sína. Þá stendur hún iyrir ahTtöfhu Oldu,
systur hennar sem var andvana fædd einu ári fyrir fæðingu söguhetj-
unnar Öldu. Dúkkan er ungabamið sem dó og hvílir í ættargrafreimum
við hlið foreldra þeirra rétt eins og Alda sjálf mun gera. Brúðan er því
þversagnarkennt viðfang sem tengist í serm lífshvöt Oldu, löngun henn-
ar til að tengjast annarri manneskju, vera elskuð og elska, um leið og hún
gefur einnig til kynna dauðahvöt hermar, þ\d dúkkan er einnig stað-
festing á dauða, tákngendngur þarvem og missis.
Við upphaf sambandsins við Anton dregur Alda fram minningar sín-
ar um brúðuna sem faðir hennar gaf henxú. Segja má að hún leitdst
þannig við að yfirfæra tengingu sína við föður sinn á elskhugann. Djúp-
stæðasta tengingin vð aðra manneskju verður alltaf skorturinn sjálfur.
Blekking Öldu felst í því að hana dreymir mn að hægt sé að sameina
ástina og dauðann.
Líkt og brúðan gefur til kynna nána tengingu Öldu við föður sinn
stendur tuskubangsinn í sögunni fyrir ástarsambandið við Anton. Anton
sleit sambandi við Öldu eftir smtt kynni og í kjölfarið kaupir hún sér
stóran tuskubangsa sem verður viðfang hennar og kenmr í stað ástar-
innar sem fór. Bangsinn líkt og brúðan endurspeglar samband Oldu við
foreldra sína. Hann miirnir á skortinn á tengingu við móðm-ina sem
gefinn er til kynna í textanum. Þannig er ástarsamband hennar við
Anton endurtekning á sambandinu \dð móðurina, og einkermist af nússi
og fjarveru.
Þegar Alda kynnist Antoni endurupplifir hún æsku sína, hún gengur
aftur í barndóm og fer að skynja sig sem lítið barn, líkt og sjá má á
orðum hennar (bls. 46):
í návist þinni
er ég nýþvegið jólabarn.
Það opnar pakkana ljómandi.
Alda sjálf líkir upphafi sambands þeirra við æsku og segir „bernskan
okkar er á byrjunarstigi" (bls. 46). Þessar hugsanir tmi barnæsloma gefa
O2