Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2006, Side 219

LJÓÐLIST OG VÍÐFEÐMI MYNDHVARFA
enn frekari höfrmn á því að í tímanum fehst einhvers konar ffamtíð eða
„ffekari“ tilvist sem er ólík þeirri sem nú er.
Lokaerindið er nánast hugræn fræði í ljóðformi: það eru ferli
hugtakamyndunar í huga okkar sem þröngva stökum tímabilum upp á
tímann, sem aðskilja eitt augnablik ffá öðru, eins og við erum aðskilin
hvert frá öðru í deilum eða „umræðum“, sem skjóta inn „hléum“ eða
skilgreina ákveðna daga í óstöðvandi „flæði“ tímans til „hátíðarhalda“
svo sem þakkargjörðarhátíðina eða jólin. Ef tilbrigðið „vottun“ kemur í
stað „umræðu“ er gefið í skyn að tíminn sem annars er ekki hægt að
skipta upp hafi verið gæddur vissum eiginleikum sem gera hann öðru-
vísi. Það erum við sem þröngvum skiptingu og kennimörkum upp á tím-
ann og afleiðingin af því er sú að við erum föst í okkar eigin myndhvarfa-
skilningi á heiminum sem við lifirm í. Með því að bera kennsl á þau
vanabundnu og samhangandi yfirskipuðu hugarmetafórur sem ljóðskáld
notar getur hugræn skáldskaparffæði skihð hugmyndaheim skáldsins.
Það er aðal Dicldnson að hún kollvarpar í ljóðum sínum staðalímynd-
um og yfirborðskenndum myndhvörfum sem við notum til að skapa
almenna vitneskju um heim okkar. Hvað gerist í „Dickinson“-ljóðinu
sem Mark Hofmann falsaði?
That God cannot
be understood
Everyone Agrees
We cannot know
His motives nor
Comprehend his
Deeds -
Að Guð sé ekki hægt
að skilja
eru allir sammála um
við getum ekki vitað um
ástæður hans eða
skilið
gjörðir hans -
Then why should I
Seek solace in
What I cannot
know?
Better to play
In winter’s sun
Than to fear the
snow.
Hvers vegna ætti ég þá
að leita huggunar í
því sem ég get ekki
þekkt?
Betra er að leika sér
í vetrarsólinni
en að hræðast
snjóinn.
2x7