Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2006, Side 221

LJOÐLIST OG VIÐFEÐMI MYNDHVARFA
God is indeed a jealous God - Guð er með sanni afbrýðisamur Guð -
He cannot bear to see hann afber ekld að sjá
+ That we had rather not with Him + að við viljum síður leika við hann
But with each other play. en hvort við annað.
+ That we desire with onrselves + Að okkur langar við hvort annað
And not with Him to play. en ekki við hann að leika.
(7 1719; ekki til í eiginhandriti)38
í þessu ljóði setur Dickinson upp tvö óhlutbundin svið innan hugræns
sviðs leiksins, þ.e.a.s. að leika við einhvern merkir að vera líkamlega
nærri einhverjum (þetta var fyrir tíma netheima). Að leika sér saman er
þar með að vera á sviði lífsins, en að leika við Guð merkir að færa sig inn
á svið hans, sem við getum aðeins gert með því að deyja (úr því „enginn
maður fær séð [Guð] og lífi haldið“ - Dickinson kunni sitt Gamla testa-
menti). I falsaða ljóðinu er settur fram svipaður samanburður: betra er
að leika sér í vetrarsólinni en að hræðast snjóinn. En þegar í hlut á ljóð-
skáld sem kvaldist yfir snjóþekju dauðans og vetri í sálum okkar, verður
fullvissa ljóðsins hjáróma. Andstæður hugrænu sviðanna í falsaða ljóðinu
eru báðar á sviði vetrarins en fara ekki yfir á svið eins og þau sem tengjast
lífi og dauða í ljóðinu „God is indeed a jealous God“. I ljóði Dickinson
er það ekki okkur sem skortir skilning heldur er það Guð sem skilur
ekki. Það er einmitt þessi dirfska - að stökkva yfir að sjónarhorni Guðs
og grafa síðan undan því - sem er dæmigerð fyrir Dickinson. Flameskja
falsaða ljóðsins ætti að hafa nægt til að vekja Dickinson-sérfræðinga til
umhugsunar.
Það er einmitt þetta sem ég á við. Máhð snýst ekki um að sérfræð-
ingar í Dickinson séu ekki næmir lesendur eða færir gagnrýnendur; því
það eru þeir. Astæðan fyrir því að þeir gátu ekki fundið út að þetta ný-
uppgötvaða ljóð væri fölsun var sú að þeir höfðu ekki nógu nothæfar
bókmenntakenningar. Hugræn skáldskaparfræði býður aftur á móti upp
á mjög skýra leið til að lesa, lýsa og bera kennsl á bókmenntatexta og stíl
hans.
38 [Sjá einnig: Emily Dickinson, 100 kvœði, bls. 137. „97. Afbrýðisemi er eigind guðs.
/ Hann afborið ei fær / að fólk vill heldur hvort með öðru / en honum leika sér.“]
2I9