Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Síða 32

AGRIP ERINDA / XIII. VISINDARAÐSTEFNA Hl
n-3 fitusýrur (laxhópur og fiskolíuhópur). Lækkun í logTG
var mest í laxhópnum og marktækt meiri en í viðmiðunarhópi
(munur milli hópanna -0,062 í logTG; p=0,004). Lækkun logTG í
þorskhópi og fiskolíuhópi var sambærileg en á mörkum þess að
vera tölfræðilega marktækt frábrugðin viðmiðunarhópi, eftir að
leiðrétt hafði verið fyrir áhrifum þyngdartaps.
Alyktanir: Niðurstöðurnar benda til þess að fiskur og fiskolíur
geti haft jákvæð áhrif á blóðfitur og séu mikilvægur hluti af fæði
sem notað er til að framkalla þyngdartap.
E 23 Fiskolía í fæði músa eykur fjölda frumna í milta
sem mynda TNF-a og IL-10, fækkar frumum í kviðarholi
sem mynda IL-10 en eykur TNF-a myndun hverrar
kviðarholsátfrumu
Dagbjört Helgu Pctursdóttir, Ingibjörg Harðardóttir
Lífefna- og sameindalíffræðistofa, læknadeild HÍ
dhp@hi.is ih@hi.is
Inngangur: Fiskolía í fæði hefur áhrif á ónæmissvar, meðal annars
á frumuboðamyndun.Við höfum áður sýnt að fiskolía í fæði músa
hefur mismunandi áhrif á frumuboðamyndun át- og eitilfrumna
og átfrumna frá mismunandi svæðum. Markmið rannsóknarinnar
var að kanna hvernig fiskolía hefur áhrif á TNF-a og IL-10
myndun átfrumna úr milta og kviðarholi.
Efniviður og aðferðir: Miltis- og kviðarholsátfrumur voru
einangraðar úr BalbC músum sem höfðu fengið fæði bætt með
fiskolíu eða kornolíu í fjórar vikur. Fjöldi frumna sem mynda
TNF-a og IL-10 var metinn með ELISpot aðferð og fjöldi frumna
sem tjá LPS viðtaka próteinið, CD14, með því að meðhöndla
frumur með FITC merktu mótefni gegn CD14 og greiningu í
frumuflæðisjá.
Niðurstöður: Fleiri frumur úr miltum músa sem fengu fiskolíu
í fæði mynduðu TNF-a og IL-10 en úr miltum músa sem fengu
kornolíu. Fiskolía hafði ekki áhrif á meðal TNF-a og IL-10
myndun hverrar miltisfrumu. Á hinn bóginn fækkaði fiskolía
IL-10 myndandi frumum í kviðarholi músa án þess að hafa áhrif
á meðal IL-10 myndun hverrar frumu. Ennfremur jók fiskolía
meðal TNF-ccccc myndun hverrar kviðarholsátfrumu án þess
að hafa áhrif á fjölda frumna í kviðarholi sem mynda TNF-a.
Hliðstætt við áhrif hennar á fjölda frumna úr milta sem mynda
TNF-a og IL-10 og fjölda frumna úr kviðarholi sem mynda
IL-10 jók fiskolía fjölda miltisfrumna sem tjá CD14 en fækkaði
kviðarholsfrumum sem tjá CD14.
Ályktanir: Fiskolía í fæði músa getur annars vegar haft áhrif
á frumuboðamyndun hverrar frumu sem skýrist líklega af
innlimun ómega-3 fitusýra í frumuhimnur og áhrifum þeirra á
starfsemi frumunnar. Hins vegar getur fiskolía í fæði músa haft
áhrif á fjölda frumna sem mynda ákveðna frumuboða, líklega
með áhrifum á íferð frumna í vef og/eða þroskun og sérhæfingu
frumna í vefjum.
E 24 Áhrif þyngdartaps og fiskneyslu á leptínstyrk í blóði
Alfons Ramel1, Mairead Kiely2, J. Alfredo Martinéz3, Inga Þórsdóttir'
‘Rannsóknarstofa í næringarfræði Landspítala og Háskóli íslands,
2Department of Food and Nutritional Sciences, University College Cork,
Irlandi, 3The Department of Physiology and Nutrition, University of
Navarra, Spáni
alfons@landspitítli. is
Inngangur: Leptín getur haft áhrif á háþrýsting og æðakölkun
í ofþungum einstaklingum. Það eru bein tengsl milli leptíns í
blóði og líkamsfitu. íhlutandi rannsóknir á samspili þyngdartaps
og fiskmetisneyslu vantar. Markmið rannsóknarinnar var því að
kanna áhrif þyngdartaps og fiskneyslu á leptínstyrk í blóði.
Efniviður og aðferðir: Alls hófu 324 karlar og konur (20-40 ára)
frá Islandi, Spáni og írlandi þátttöku. Líkamsþyngdarstuðull
þeirra var á bilinu 27,5-32,5 kg/m2. íhlutun stóð yfir í átta
vikur. Dagleg orka sem þarf til að halda óbreyttri þyngd var
metin fyrir hvern þátttakanda í upphafi íhlutunarinnar og hver
einstaklingur fékk matseðil sem samsvaraði 30% orkuskerðingu.
Þátttakendum var af handahófi skipt í fjóra rannsóknarhópa: 1)
viðmiðunarhópur (sólblómaolíuhylki, hvorki fiskur né fiskiolíur),
2) þorskhópur (þrisvar í viku 150g af þorski), 3) laxhópur (þrisvar
í viku 150g af laxi), 4) fiskolíuhópur (DHA/EPA hylki, enginn
fiskur). Mælingar á leptíni í blóði auk líkamsmælinga voru gerðar
við upphaf og lok íhlutunar. Tvíhliða ANCOVA var notuð til að
meta áhrif þátta á leptín.
Niðurstöður: Leptínstyrkur í blóði í upphafi rannsóknar var
hærri í konum en í körlum (38,2±18,2 á móti 13,4±5,5; P<0,001).
Leptínstyrkur í blóði lækkaði meðan á íhlutun stóð, meira í
konum en í körlum (leptín = 12,5±12,9 á móti 5,7±4,6; P<0,001),
líka ef tillit var tekið til magns fitutaps (leptín/fituprósenta =
8,41±28,08 á móti 2,26±6,21;P<0,001). Það var jákvæð fylgni milli
leptínlækkunarinnar og líkamsfituprósentu í upphafi og einnig
milli leptínlækkunar og fitutaps meðan á íhlutun stóð. Hvorki fisk
né lýsisneysla höfðu áhrif á leptínlækkun.
Ályktanir: Leptínstyrkur í blóði lækkar meðan á megrun stendur,
en meira í konum en í körlum. Hvorki fisk- né lýsisneysla í hófi
hafa áhrif á leptínlækkun meðan á megrun stendur.
E 25 Tengsl ómega-3 fitusýrunnar DHA í fæðu við minni í
Alzheimers músalíkani
Anna Lilja Pétursdóttir', Susan A. Farr2, William A. Banks2, John E. Morley2,
Guðrún V. Skúladóttir1
'Lífeðlisfræðistofnun HI, 2Geriatric Research Education and Clinical
Center (GRECC), VA Medical Center, St. Louis, Missouri, USA
gudrunvs@hi.is
Inngangur: Ómega-3 fjölómettaða fitusýran dókósahexaensýra
(DHA, 22:6n-3), sem kemur aðallega úr sjávarfangi, er
lífsnauðsynlegfyrireðlileganþroskaogstarfsemimiðtaugakerfisins.
í gráa hluta heilans er fitusýran DHA um 50% af fitusýrum
í fosfólípíðum (FL), sem er aðal byggingarefni frumuhimnu.
SAMP8 músastofninn er talinn vera gott líkan fyrir Alzheimers
sjúkdóm. Snemma á lífsleiðinni tapa mýsnar námsgetu og
minni, sem meðal annars er talið orsakast af auknu oxunarálagi
32 Læknablaðið/fylgirit 53 2007/93