Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Blaðsíða 73
AGRIP ERINDA / XIII.
VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ
í 3.257 körlum og 1.264 konum í Reykjavíkurrannsókn
Hjartaverndar. Breytt útgáfa IHS skilmerkja (International
Headache Society) var notuð til þess að greina mígreni. Logistíks
aðhvarfsgreining var notuð til þess að athuga samband mígrenis
og CRP, leiðrétt var fyrir aldri og kyni. Mælingar á CRP voru
gerðar með stöðluðum aðferðum; CRP gildi yfir 3mg/L voru
skilgreind sem hækkuð.
Niðurstöður: Aðhvarfslíkanið sýndi að CRP hækkaði lítillega
með aldri,odds ratio (OR) 1,024 (95% CI: 1,018 til 1,030) en ekki
fannst samband milli mígrenis og CRP, OR 1,073 (95% CI: 0,768
til 1,501). Aldursstöðluð CRP gildi voru eilítið hærri í körlum án
mígrenis samanborið við konur án mígrenis 1,44 og 1,26 mg/L,
p<0,0001.
Ályktanir: Faraldsfræðileg rannsókn á körlum og konum sýndi
að CRP er ekki hærra á meðal mígrenisjúklinga samanborið við
viðmiðunarhóp. Niðurstaðan styður ekki þá kenningu að bólga sé
hluti af meingerð mígrenis.
E137 Phenylketonuria á íslandi
karl Erlingur Oddason'. Atli Dagbjartsson1-2
Læknadeild HÍ', Barnaspítali Hringsins2
keo@hi.is
Inngangur: Phenylketonuria (PKU) er A-litnings víkjandi erfður
efnaskiptasj úkdómur. Orsök PKU er stökkbreyting í Phenylalanie
hydroxylasa (PAH) geni sem leiðir til virkniskerðingar. PAH sér
tim að breyta amínósýrunni phenýlalaníni (Phe) í týrósín (Tyr).
PAH þarf hjálparþáttinn BH4 til að framkvæma hvarfið. Við galla
í PAH safnast Phe fyrir í blóði og vefjum, þar með talið í heila og
veldur meðal annars þroskaskerðingu og flogum. Frá árinu 1972
hefur kembileit með þunnlagskrómatógrafíu verið framkvæmd
á öllum nýfæddum börnum á íslandi. í dag er meðferð við PKU
beitt í formi Phe-skerts fæðis. Tilgangur rannsóknarinnar var að
meta meðferð, árangur kembileitar og sýnd PKU á íslandi ásamt
athugun á nýjum meðferðarmöguleikum.
Efniviður og aðferðir: Rannsóknin var: l)Afturskyggn þar sem
athugaðar voru upplýsingar um alla þá 27 PKU sjúklinga sem
greinst hafa á íslandi. Fengust upplýsingar úr sjúkraskrám.
Athugaðar voru upplýsingar um tegundir stökkbreytinga í PAH
geni, mæld blóð-Phe gildi á fyrstu 10 árum æviskeiðs. Reiknað var
algengi PKU á íslandi frá árinu 1972 til 2005 út frá tölum fæð-
'ngaskrár; 2)BH4 hleðslupróf á tveimur einstaklingum.
Niðurstöður: Nýgengi PKU á íslandi er ein af hverjum 9.675
fæðingum frá árinu 1972 til ársins 2005. Allir einstaklingar
greindir með PKU á íslandi eftir 1972 (19 talsins) eru á meðferð í
dag fyrir utan einn. Eru þau öll með eðlilegan þroska. Er alvarleg
tegund PKU (classical PKU) algengust á íslandi eins og annars
staðar í heiminum. Meðferðarheldni er góð fyrstu árin en upp
úr sjö ára aldri fara sumir að hækka of mikið í B-Phe gildum
miðað við meðferðarmarkmið á íslandi. Á íslandi hafa fundist
11 mismunandi stökkbreytingar í PAH geni og er ein þeirra
séríslensk.
Ályktanir: Nýgengi PKU hér á landi er svipuð og heildaralgengi
PKU í hvítum, vestrænum þjóðstofnum. Meðferðin gengur vel hjá
flestum en nokkrir einstaklingar missa tökin á meðferðarheldni
rétt fyrir unglingsaldur. BH4 gjöf er raunhæfur meðferðarkostur
hjá sumum PKU einstaklingum. Fylgjast þarf náið með framþróun
nýrra meðferðarmöguleika og uppfæra vitneskju reglulega til
klínískra nota.
E138 Djúpar sýkingar í bringubeinsskurði eftir opnar
hjartaskurðaðgerðir á íslandi 1997-2004
Steinn Steingrímsson', Magnús Gottfreðsson1-2, Bjarni Torfason1-3, Karl G.
KristinssonI J,Tómas Guðbjartsson1-3
‘Læknadeild HÍ,2smitsjúkdómdeild-,3hjarta- og lungnaskurðdeild og4sýkla-
fræðideild Landspítala
steinns@hi.is
Inngangur: Sýking í bringubeinsskurði er alvarlegur fylgikvilli
opinna hjartaskurðaðgerða og samkvæmt erlendum rannsóknum
greinast þær í allt að 5% tilfella. Dánartíðni og legutími eykst
umtalsvert og fylgikvillar meðferðar eru algengir. Markmið
þessarar rannsóknar var að kanna tíðni þessara sýkinga hér á
landi og áhættuþætti.
Efniviður og aðferöir: Rannsóknin er afturvirk og náði til allra
fullorðinna sem gengust undir opnar hjartaaðgerðir á íslandi
1997-2004, samtals 1.650 einstaklinga. Upplýsingar um sjúklinga
fengust úr sjúkra- og aðgerðarskrám. Fyrir sérhvern sjúkling með
sýkingu voru valdir fjórir sjúklingar í samanburðarhóp sem geng-
ist höfðu undir hjartaskurðaðgerð á sama tímabili. Hóparnir voru
bornir saman með tilliti til ýmissa áhættuþátta og fjölbreytugrein-
ing notuð til að meta áhættuþætti fyrir sýkingu. Einnig var gangur
eftir aðgerð kannaður, lífshorfur, ræktunarsvör og meðferð.
Niðurstöður: Alls greindist 41 sjúklingur með sýkingar (2,5%).
Ekki var marktækur munur á sýkingartíðni milli ára á þessu
átta ára tímabili (bil 1,2-4%). Algengustu sýkingavaldar
voru Staphylococcus aureus (37%) og kóagúlasa-neikvæðir
staphýlókokkar (34%). Einu ári frá aðgerð voru 83% og 95%
í hópunum tveimur á lífi (p=0,06). Hóparnir voru sambærilegir
nvað varðar kynjahlutföll, líkamsþyngdarstuðul og ábendingu
fyrir aðgerð. Fjölbreytugreining sýndi að sterkustu sjálfstæðu
áhættuþættirnir fyrir sýkingu voru reykingar (RR = 3,66),
heilablóðfall (RR = 5,12), útæðasjúkdómar (RR = 5,00),
sterameðferð (RR = 4,25) og enduraðgerð vegna blæðinga (RR
= 4,66).
Ályktanir: Tíðni bringubeins- og miðmætissýkinga á íslandi
(2,5%) og áhættuþættir eru sambærilegir við stærri erlendar
rannsóknir. Dánarhlutfall sjúklinga með sýkingar er umtalsvert
hér á landi (17,1%) en sambærilegt og í nágrannalöndum okkar.
Læknablaðið/fylgihit 53 2006/93 73