Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Síða 59

Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Síða 59
ÁGRIP ERINDA / XIII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ MPL bólusetningu til að fá mælanlega Thl ónæmisskautun hjá hrossum. Þakkir: Styrkt af Framleiðnisjóði landbúnaðarins, Rannís og Rannsóknarsjóði HÍ. E 98 Áhrif vatnsextrakts og einangraðra efna úr fjallagrösum (Cetraria istandica) á ónæmissvör in vitro og in vivo Jána Freysdóttiru, Sesselja Ómarsdóttir3, Sigurrós Sigmarsdóttir3, Kristín Ingólfsdóttir3, Arnór Víkingsson1-4, Elín Soffía Ólafsdóttir3 'Rannsóknastofa í gigtsjúkdómum Landspítala, 2rannsóknastofa í ónæmisfræði Landspítala,3Iyfjafræðideild HÍ,4gigtardeild Landspítala jónaf@landspitali. is Inngangur: Fjallagrös hafa verið notuð í alþýðulækningum við ýmsum kvillum, auk þess að hafa verið notuð almennt til að bæta heilsu og til matar. Notkun fjallagrasa í alþýðulækningum hefur mest megnis verið á formi vatnsextrakts. Fjallagrös innihalda ýmis efnasambönd, bæði fjölsykrur og annars stigs efni með lágan sameindaþunga (fléttuefni) og hafa rannsóknir hafa sýnt að mörg þeirra hafa líffræðilega virkni, þó áhrif þeirra á ónæmiskerfið hafi lítið verið könnuð. Efniviður og aðferðir: í þessu verkefni voru könnuð áhrif vatns- extrakts og hreinna efna úr fjallagrösum á þroskun angafrumna í fækt. Angafrumur úr mönnum voru ræktaðar með vatnsextrakti af fjallagrösum eða hreinsuðum fjölsykrum (lichenan og isol- ichenan) og fléttuefnum (prótólichesterín-og fúmarprótósetr- arsýru) og áhrifin metin með því að mæla seytingu boðefnanna IL-10 og IL-12 og tjáningu ýmissa yfirborðssameinda. Áhrif vatnsextraktsins voru könnuð nánar í liðbólgulíkani í rottum. Rottur voru sprautaðar með þremur styrkleikum af vatns- extraktinu eða vatni til samanburðar. BSA-sértæk liðbólga var framkölluð í vinstri hnéliði rottnanna og var aukning í þvermáli ntælikvarði á magn liðbólgunnar. Niðurstöður: í ljós kom að vatnsextraktið jók myndun bæði IL-10 og IL-12 en IL-10 í mun meira mæli. Aðeins fjölsykran lichenan hafði svipuð áhrif og vatnsextraktið en ekki isolichenan eða fléttuefnin og má því leiða líkum að því að áhrif vatnsextraktsins á þroskun angafrumnanna sé að miklu leyti vegna áhrifa lichenans. Martæk minni liðbólga mældist hjá rottum sem voru meðhöndlaðar með hæsta styrk af vatnsextraktinu miðað við rottur meðhöndlaðar með vatni. Ályktanir: Þessar niðurstöður benda til þess að vatnsextrakt af fjallagrösum hafi ónæmisbælandi áhrif og þá hugsanlega með því að breyta hlutfalli boðefnaseytingar frá IL-12 í IL-10. E 99 Notkun eitraðra einstofna mótefna til að kanna hlutdeild eintsakra frumutegunda í meinmyndun sóra •lóhann E. Guðjónsson1, Andrew Johnston2, Helgi Valdimarsson-, James T. Elder1-3-4 'Department of Dermatology, University of Michigan Medical Center, Ann Arbor, MI, USA, 2ónæmisfræðideild Landspítala, 3Department of Radiation Oncology, University of Michigan Medical Center, Ann Arbor, MI, USA. 4Ann Arbor Veterans Affairs Health System, Ann Arbor, MI, USA andrewj@landspitali.is Inngangur: Flestir eru núorðið sammála um að sóri (psoriasis)sé sjálfsofnæmissúkdómur sem er miðlaður af T-eitilfrumum. Hins vegar eru skiptar skoðanir um hlutfallslegt mikilvægi CD4+ og CD8+ T-frumna í myndun sóraútbrota. Birtar niðurstöður benda til þess að CD4+ T-frumur séu nauðsynlegar til þess að útbrotin myndist. Hins vegar eru langflestar þeirra T-frumna sem eru í yfirhúð sóraútbrota fáklóna (oligoclonal) CD8+ T-frumur. Með sértækri eyðingu CD8+ T-frumna úr sóraskellum sem þegar hafa myndast, eða eru í þann veginn að brjótast út, má fá hugmynd um mikilvægi þeirra i meinmyndun sjúkdómsins. Efniviður og aðferðir: Húð med sóraskellum var grædd á mýs sem hafa engar T-, B- eða virkar NK-frumur (NOD/SCID/Ycnu"). Mýsnar voru síðan ýmist sprautaðar med saltvatni, óeiturtengdum eða eitur- (saporin) tengdum mótefnum gegn CD8+T-frumum. Niðurstöður: Eiturtengda mótefnið reyndist einvörðungu drepa CD8+ T-frumur þegar þvi var bætt út í in vitro ræktir hnattkjarna hvítfrumna sem einangraðar voru úr blóði (PBMCs). Jafnframt hurfu sóraútbrotin alveg eða að mestu leyti úr græðlingum músa sem gefið var eiturtengda mótefnið gegn CD8+ T-frumum, en héldust óbreytt hjá þeim sem fengu saltvatn eða eitur- (saporin) tengt viðmiðunarmótefni (isotype control). Jafnframt kom í ljós með ónæmislitun að engar CD8+ T-frumur voru greinanlegar i græðlingum þeirra músa sem fengu eiturtengda mótefnið en þessar frumur voru ennþá til staðar i græðlingum viðmiðunarmúsanna. Ályktanir: Ofangreint músalíkan er nothæft til að kanna þætti sem orsaka sóraútbrot og þar með lyf sem geta eytt slíkum útbrotum eða komið í veg fyrir þau. Ennfremur virðast CD8+ T- frumur gegna lykilhlutverki í myndun sóraútbrota. E 100 Fullorðinssykursýki íÖldrunarrannsókn Hjartaverndar (AGES) - kynjamunur í efnaskiptaþáttum Elín Ólafsdóltir'.TIior Aspelund'.Gunnar Sigurösson2. Bolli Þórsson’.Rafn Benediktsson2,Tamara B. Harris3, Lenore J. Launer3, Guöný Eiríksdóttir', Vilmundur Guönason1 'Hjartavernd, 2Landspítali, 3NIA/NIH, Bethesda, MD, USA elinolafs@hjarta.doc Inngangur: Faraldsfræðileg rannsókn þar sem fylgt er breytingu yfir 25 ára tímabil á efnaskiptaþáttum sem tengjast sykursýki af gerð 2 (T2D). Efniviður og aðferðir: Tvö þúsund tvö hundruð sjötíu og níu þátttakendur (konur 57,6%) sem komu í AGES á árunum 2002- 2004,miðgildi er 76 ár. Allir höfðu tekið þátt í Rey kjavíkurrannsókn Hjartaverndar (RS) á árunum 1968-1984 og var þá miðgildi aldurs 50 ár. T2D greining er fengin úr spurningalista, frá notkun sykursýkilyfja eða fastandi glúkósa >7 mmól/L. Hópnum er skipt eftir aldri við greiningu í snemmkominn sjúkdóm (T2D greind 40-66 ára) og síðkominn sjúkdóm (T2D greind >67 ára). Efnaskiptaeinkenni kynjanna eru borin saman. Niðurstöður: Fjörutíu og átta prósent þeirra sem greindust með snemmkominn sjúkdóm hafa ættarsögu um sykursýki, miðað við Læknablaðið/fylgirit 53 2006/93 59
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.