Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Side 60

Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2007, Side 60
ÁGRIP ERINDA / XIII. VÍSINDARÁÐSTEFNA HÍ 34% þeirra sem fá síðkominn sjúkdóm. Karlar í RS höfðu hærra meðal BMI en konur, þessu er öfugt farið í AGES. Aukning á BMI með aldri var mest í hópnum með fastandi glúkósa 6,1-6,9 mmól/ L (IFG) og þeim með síðgreinda T2D. Allir hópar karla í RS voru með hærri styrk þríglýceríða en sambærilegir hópar kvenna. I AGES höfðu konur með síðgreinda T2D hæstan meðalstyrk þríglýceríða allra hópa. Allir undirhópar kvenna sýna verulega aukningu í styrk þríglýceríða á tímanum frá RS til AGES, meðan meðalstyrkur þríglýceríða í öllum hópum karla lækka nema þeim sem greinast með síðkominn sjúkdóm. Efnaskiptavilla (MS) í AGES var metin samkvæmt skilmerkjum WHO og reiknað hlutfall einstaklinga í hverjum hópi með tvö eða fleiri MS skilmerki, önnur en þol gegn virkni insúlíns. Hlutfallslega fleiri konur en karlar hafa þessi skilmerki í öllum undirhópum nema í IFG hópnum, en þar er sama hlutfall hjá báðum kynjum. Alyktanir: Aukning á BMI frá miðjum aldri til efri ára er meiri í öllum undirhópum kvenna en karla. Þríglýceríð aukast í konum eftir miðjan aldur en lækka í körlum. Hlutfallslega fleiri konur en karlar greinast með efnaskiptavillu á efri árum. Forvarnir og meðferð á fullorðinssykursýki ættu að taka mið af þessum kynjamun. E 101 Spá þarfir sjúklings við innlögn á sjúkrahús fyrir um afdrif einu ári síðar? Pálmi V. Jónsson1, Anja Noro2, Anna Birna Jensdóttir', Ólafur Samúelsson1, Sigrún Bjartmars1, Gunnar Ljunggren3, Else V. Grue4, Marianne Schroll5, Gösta Bucht6, Jan Bjprnson4, Harriet U. Finne-Soveri2, Elisabeth Jonsén6 l.andspítali. 2STAKES, Centre for Health Economics, Helsinki, 3taugalækn- ingadeild Karolinska Institutet, Stokkhólmi, JDiakonhjemmets Hospital, Osló, 5Bispebjerg Hospital, Kaupmannahöfn, 6Háskólasjúkrahúsið Umeá palmivj@landspitali. is Inngangur: Markmið rannsóknarinnar var að skilgreina spáþætti fyrir afdrif við eitt ár með tilliti til tímalengdar innlagnar, lifunar og vistunar á stofnun, meðal aldraðra sem leggjast brátt inn á sjúkrahús. Efniviður og aðferðir: Slembiúrtak úr hópi 75 ára og eldri sem lögðust brátt á lyflækningadeildir sjúkrahúsa á hverju hinna fimm Norðurlanda (n=770). Gögnum var safnað á fyrsta sólarhring með MDS-AC mælitækinu og niðurstöður tengdar við afdrif (dauða og vistun á öldrunarstofnun og endurinnlagnir) við eitt ár í hverju landi fyrir sig: Danmörku (D), Finnlandi (F), fslandi (I), Noregi (N) og Svíþjóð (S). Beitt var fjölþáttagreiningu. Niðurstöður: Eftir eitt ár voru 56% sjúklinganna á lífi á eigin heimili (D 60%, F 48%, I 60%, N 50%, S 61%), 10% voru á lífi á stofnun (D 9%, F 4%, I 18%, N 14%, S 6%), en 28% höfðu látist (D 13%, F 30%, I 20%, N 36%, S 23%). Tuttugu og einn af hundraði lifðu á eigin heimili án endurinnlagna á sjúkrahús á tímabilinu (D 23%, F 16%, I 24%, N 26%, S 22%). Kvenkyn, aldur, vitræn og líkamleg færniskerðing svo og þvagleki voru sjálfstæðir spáþættir fyrir innlögn sem var lengri en 12,6 dagar. Vitræn skerðing var sjálfstæður spáþáttur fyrir stofnanavistun en langvinnur heilsufarsvandi og sjónskerðing spáði fyrir um dauða við eitt ár. Alyktanir: Talsverður breytileiki sést í afdrifum sjúklinga við eitt ár meðal þeirra sem leggjast brátt á lyflækningadeildir á Norðurlöndum. Niðurstöður benda til þess að kerfisbundið mat á þörfum og færni aldraðra við innlögn geti skilgreint áhættuhóp hvað varðar óæskileg afdrif. Slíkt mat er eitt skref í því auka skilvirkni og vinna gegn stofnanavistun aldraðra. E 102 Breytingar á færni einstaklinga, 75 ára og eldri, í kjölfar bráðainnlagnar á lyflækningadeildir Landspítala Sigrún Bjartmarz', Kristín Björnsdóttir2 ‘Öldrunarsvið Landspítala, 2hjúkrunarfræðideild HÍ sbjartma@landspitali.is Inngangur: Með hækkandi lífaldri fjölgar þeim eldri einstaklingum sem leita sér lækninga vegna bráðra veikinda. Mikil umræða hefur verið í íslensku þjóðfélagi um stöðu aldraðra einstaklinga sem eru lagðir inn á sjúkrahús og geta ekki, sökum erfiðleika við sjálfsbjörg, útskrifast í fyrra búsetuform. Mikilvægt er að kanna hvort og þá hvaða breytingar verða á færni þessa aldurshóps við bráðaveikindi og hvaða áhrif það hefur á getu þeirra til að sjá um sig sjálfir á eigin heimili. Markmið rannsóknarinnar er að lýsa breytingum sem verða á færni einstaklinga, 75 ára og eldri, til sjálfsumönnunar í kjölfar innlagnar á sjúkrahús vegna bráðra veikinda. Jafnframt var athugað hvort breytingar á færni hafi haft áhrif á afdrif þeirra, aðallega búsetu á eigin heimili eftir veikindin. Efniviður og aðferðir: I rannsókninni, sem var framskyggð, var notaður hluti af íslenskum gögnum úr samnorrænni rannsókn á MDS-AC mælitækinu þar sem upplýsingum um félagslegt, andlegt og líkamlegt heilsufar sömu einstaklinga var aflað á fjórum tímabilum. Upplýsingum um 160 einstaklinga, 75 ára og eldri, sem veiktust og voru lagðir inn á lyflækningadeild Landspítala í Fossvogi, var aflað á tímabilinu maí til desember 2001 og var þeim fylgt eftir í eitt ár. Niðurstöður: Meðalaldur þátttakenda var 83,3 ár og konur voru fleiri (65%). Færni þátttakenda breyttist mikið við bráðaveikindin og varð þörf þeirra fyrir aðstoð meiri en var fyrir veikindi. Fimm mánuðum eftir innlögn á sjúkrahús voru 78% með sömu vitrænu færni og þeir höfðu fyrir veikindi, 81% þátttakenda með sömu ADL færni en aðeins 32% þátttakenda hafði sömu IADL færni fimm mánuðum eftir veikindi og þeir höfðu fyrir veikindi. Breyting á öllum færnikvörðunum (CPS, ADL og IADL) hafði marktæk áhrif á breytingu á búsetuformi fyrstu fimm mánuðina eftir bráða innlögn á sjúkrahús. Breyting á búsetu var sú að það fækkaði í öllum sjálfstæðum búsetuformum og fjölgaði eingöngu hjá þeim sem höfðu flutt á hjúkrunarheimili. Ályktanir: Færni aldraðra fyrir innlögn var nokkuð góð og þessi hópur hafði verið nokkuð virkur og sjálfbjarga. Við bráða innlögn á sjúkrahús breyttist færni þátttakenda mikið og þeir þurftu meiri aðstoð við sjálfsbjörg. Mikill meirihluti þeirra náði þó fyrri færni á fimm mánuðum. Með aukinni skerðingu á færni jukust líkur á flutningi á elli- eða hjúkrunarheimili. Verkefnið er meistaraverkefni til 30 eininga við hjúkrunarfræðideild HÍ. 60 Læ knablaðið/fylgirit 53 2007/93
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Læknablaðið : fylgirit

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.