Tímarit Máls og menningar - 01.12.1954, Blaðsíða 52

242
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
Aðrir kynþættir. þ. e. ýnisir litlir þjóðflokkar í Suður- og Austur-Asíu
og á Kyrrahafseyjum, sem erfitt er að telja til nokkurra hinna þriggja
kynþáttanna.
Hverjum þessara aðalkynþátta er svo skipt í nokkra smærri kynþætti,
sem við þurfum ekki að telja upp hér.
Þessi greining er að nokkru leyti byggð á lit húðarinnar og einnig að
nokkru leyti á höfuðlagi, gerð hársins, líkamsstærð og vaxtarlagi.
Líffœrafrœðilegur grundvöllur
Við byggjum sem sagt kynþáttaskiptingu á arfgengum líffærafræði-
legurn eiginleikum. Ef við gerum ráð fyrir, að arfgengur mismunur sé
á kynþáttum, hvað snertir greindarþroska, skapgerð eða aðra sálræna
eiginleika, hlýtur slíkur sálfræðilegur mismunur að vera bein afleiðing
af líffærafræðilegum mismuni. Það er því ástæða til að athuga, hvort
eiginleikar þeir, sem við grundvöllum kynþáttagreiningu á, geti verið
hin líffærafræðilega undirstaða sálfræðilegra eiginleika.
Það þarf ekki neinn sérfræðing í líffærafræði eða sálfræði til að sjá
það, að óliklegt megi teljast, að litur húðarinnar, augnalitur og gerð
andlitsbeina geti verið hinn líffærafræðilegi grundvöllur sálfræðilegra
eiginleika, svo sem vits og skapgerðar. Eini líffærafræðlegi eiginleikinn,
sem er líklegur til að geta leitt af sér mikilvæg afvik í sálfræðilegum
eiginleikum, er stærð og gerð heilans.
Við vitum, að dýrategundir þær. sem hafa tiltölulega stóran heila,
liafa mest vit. Það sem hér skiptir máli, er ekki stærð heilans út af fyrir
sig, heldur skiptir máli, að heilinn sé tillölulega stór miðað við stærð
dýrsins. Þyngd heilans miðað við þyngd likamans er miklu meiri hjá
manninum en nokkru dýri, og hin greindustu dýr hafa ekki hálfl vit á
við treggáfaðan mann.
Ég vil vara menn við að draga þá ályktun af því, sem hér er sagt, að
mismunur á greind einstakra manna sé í samræmi við mismunandi heila-
stærð. Athuganir þær, sem hafa verið gerðar til að leiða í ljós, hvort
þeir einstaklingar, sem hafa stærstan heila, séu greindari en aðrir, benda
til þess, að ekkert samband sé milli heilastærðar og greindar einstakl-
inga. Við vitum t. d., að meðalstærð heilans hjá konunr er nokkru minni