Tímarit Máls og menningar - 01.12.1954, Blaðsíða 63

SÁLFRÆÐI NÚTÍMANS
253
skóla. Ef nemendum var skipt í hópa eftir stéttum og eftir efnahag for-
eldranna, mátti einnig finna mismun á áhugasviðum, sem var miklu
meiri en mismunur kynþátta.
I'essar rannsóknir, sem hér eru nefndar, eru aðeins lítið sýnishom af
rannsóknum þeim, sem hafa verið gerðar til að rannsaka kynþáttamis-
mun.
Hin almenna ályktun, sem hægt er að draga af öllum hinum beztu
rannsóknum síðari tíma á þessu sviði, er sú, að allir kynþættir liafi sömu
möguleika til þroska áskapaða, en það sé umhverfið, sem ákvarðar,
hverjir þessara möguleika notast.
Ef kynþættir alast upp og lifa við sömu skilyrði, hverfur hinn sál-
fræðilegi mismunur þeirra. Við getum því litið á mannkynið allt sem
einn kynþátt.
Gildi rannsóknanna
Að síðustu gætum við e. t. v. spurt, hvort rannsóknir af þessu tagi geti
haft nokkurt hagnýtt gildi. Við þurfum ekki að spyrja, hvort þær hafi
fræðilegt gildi. Allar rannsóknir, sem auka vitneskju okkar urn eitthvert
fyrirbrigði, bafa fræðilegt gildi.
Oldum saman hafa menn lifað í þeirri trú, að til væru aðgreindir kyn-
þættir, sem hefðu erft misjafna hæfileika. Menn hafa óttazt og hatað þá,
sem voru frábrugðnir þeim sjálfum, hvort heldur var í útliti eða með til-
liti til viðhorfa og siðvenja.
Tækni nútímans hefur fært þjóðir og kynþætti nær hver öðrum og
gert það að verkum, að þjóðir í fjarlægum heimsálfum eiga nú jafn auð-
velt með að hafa samskipti og nágrannaþjóðir áttu fyrr á tímum.
Það er því nauðsynlegra nú en nokkru sinni fyrr, að menn í fjarlæg-
um heimshlutum og af ólíkum kynþáttum læri að meta hver aðra rétti-
lega.
Niðurstöður nýjustu rannsókna, sem benda til þess, að kynþáttahug-
takið sé úrelt, að mannkynið sé í rauninni einn kynþáttur og umhverfið
eigi mestan þátt í að skapa þann mismun, sem nú er á þjóðum og kyn-
þáttum, ættu með tímanum að geta sannfært okkur um það, hve misrétti
kynþálta sé fjarstætt og fordómar gegn kynþáttablöndun fjarstæðir. Þær
ættu einnig að geta kennt okkur. að enginn kynþáttur er kjörinn til þess