Tímarit Máls og menningar - 01.12.1954, Qupperneq 42

STEFÁN HANNESSON.
Eyjólfur Guðmundsson á Hvoli
Eyjólfur Guðmundsson á Hvoli hefur nú kvatt föðurtún sín, fólk sitt
og aðra förunauta, á fimmta aldursári hins níunda tugar. Föðurtún
hans er Mýrdalurinn allur. Asamt nánustu vandamönnum eru Mýrdæl-
ingar allir fólk Eyjólfs. Þeir hafa verið samferðamenn hans sextíu ára
langan starfsdag og þó rúmlega það. Hvert einasta ár frá 1892 hefur
Eyjólfur Guðmundsson starfað meira og minna í þarfir sveitarinnar að
menntamálum, félagsmálum, fjármálum, samgöngumálum, ræktunar-
málum og kirkjumálum. Hann lét sér engin menningar- eða velferðarmál
Mýrdalsins vera óviðkomandi og var til flestra umbóta kvaddur, jafnvel
í Hvammshreppi, eftir að hann gerðist bóndi og varð hreppstjóri í Dyr-
hólahreppi. Eyjólfur hefur verið samverkamaður, um lengri eða
skemmri tíma, allra þeirra sem nokkur afskipti hafa haft af framfara- og
menningarmálum Mýrdalsins, alltaf staðið framarlega og oft haft for-
ustu — í full 50 ár eða frá því í byrjun aldarinnar.
Eg nefndi áðan 60 ára starfstíma hér í sveitinni og á eftir að minnast
ofurlítið á þau störf hvert um sig. En Eyjólfur var hér líka fæddur (31.
ágúst 1870) og uppalinn, átti hér sína bernskubala og leiksystkini. Hef-
ur hann sjálfur lýst ýmsu frá þeim árum í bókum sínum, er síðar verður
litið til.
En það eru þessir sex áratugir, starfsævin, sem þörf er að minnast á.
Fyrstu 10 árin eftir að Eyjólfur kemur með gagnfræðaprófi frá Flens-
borg vorið 1892, fullur af fjöri, kappi og eldi áhuga — er hann við
barnakennslu víðs vegar um sveitina. Var hér þá ekkert skólahús og
kennt í stofukytrum eða jafnvel í baðstofum á ýmsum bæjum. Þetta jók
kynni hans af högum og háttum, hugsunarhætti og orðfæri sveitarbúa.
Kennir þess í ritum hans síðar. Og þótt ekki væri þar alls staðar um auð-