Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Page 83

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Page 83
Minning um lífshljóm um þó barokktónlistin, kom mér að notum við að þróa þá tækni sem ég nota í Tónlistartímanum. Hún felst í því að skrifa röð stuttra kafla sem eru ólíkir innbyrðis að tóni og innihaldi. Þannig get ég látið kraftmikinn og dúndrandi kafla fylgja rétt í kjölfar kafla sem hefur yfir sér blæ saknaðar og trega. Utkoman er, vona ég, sprelllifandi og litrík frásögn. F.R.: Er Wurtembersalurinn einnig byggður upp líkt og tónverk? P.Q.: Það má til sanns vegar færa, því að öll þemun sem ég brydda uppá eru unnin áfram í sögunni, endurtekin og leidd út í lokin. Þetta er eins og fúga sem greiðist smám saman í sundur. En ég endurtek að skáldsaga er ekki tónverk. Fái lesandinn tónræna tilfinningu er það ágætt. En skáld- sagan getur ekki sett sér það mark að vera tónræn. F.R.: Þungamiðja bókarinnar er vinátta milli Karls og Florents. Orðið vinátta skiptir þig miklu máli, ekki satt? P.Q.: Vinátta er ef til vill andhverfa ástarinnar. Astin, það er ástríða, eitt- hvað ógnarsterkt sem sögumaður óttast sem eyðandi og deyðandi afl. Auk þess þarf ástin ekki á tungumálinu að halda. Vinátta er hins vegar unaður þess að tala saman. Vináttan felst í því að geta rætt opinskátt um vandræði sín, áhyggjuefni og gleði. Þegar vináttan er alger ætlast hún ekki til neins af hinum, reynir ekki að stjórna neinu, heldur er helber og hrein. Þessi tvö þemu skipta mestu í bókinni, en við getum líka bætt því þriðja við: tón- listinni. Þannig fáum við út einskonar þríhyrning. Tvö þemu, tónlistin og ástin, eru handan tungumálsins og þriðja þemað, vináttan, er tungumálið sjálft. Þannig hugsaði ég mér þetta og þessi er reynsla mín. Ég leik tónlist og ég dýrka vináttuna. Eg er meira efins um gildi ástarinnar. Slíkar efa- semdir um gildi ástarinnar er að finna víða í heimsbókmenntunum, til dæmis í kínverskum skáldsögum. Þetta er tilfinning sem ég deili með þeim. En, sjáðu til, efasemdir þessar hafa engin áhrif á trú mína á gildi hinna lík- amlegu nautna, á gildi tilfinningalífsins sem slíks, heldur finnst mér ástríð- unum oft hampað sem hefðu þær gildi út af fyrir sig. F.R.: Þá komum við að hinni hefðbundnu spurningu um hlut sjálfsævi- söguþáttar í skáldsögum þínum. „Emma Bovary, það er ég!“ sagði Flaubert á sínum tíma og hló hátt þegar að honum var veist. Ert þú sellóleikarinn Karl í Wurtembergsalnum? P.Q.: Já og nei. Wurtembergsalurinn er uppspuni frá rótum. En ef satt skal segja skiptir þetta nákvæmlega engu máli, því þegar maður skrifar með það í huga að gera eins vel og maður mögulega getur, afhjúpar skáldskap- urinn mann sjálfan ótrúlega mikið. Þegar allt kemur til alls er rithöfundur- inn lukkunnar pamfíll. Mannsævin er ekki ýkjalöng, og til eru verur sem nefndar eru rithöfundar og eru ívið óvissari með sjálfar sig en aðrar mann- 73
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.