Gripla - 01.01.1995, Blaðsíða 118

116
GRIPLA
and his men, among them Sturla Þórðarson, join Sturla Sighvatsson in
Reykjaholt, and the saga continues:4
Þeir Órækja mötuðust í litlustofu um kveldit. En um morgininn,
er þeir gengu frá messu, fóru þeir í stofu. Þá var Órækja kallaðr í
litlustofu ok Sturla Þórðarson. Litlu síðar kom Sturla Sighvats-
son í stofudyrr, þær er eru frá litluhúsum, ok kallaði Sturlu Þórð-
arson til sín, ok gengu þeir í loft þat, er þar var. Tók þá Sturla
Sighvatsson til orða: „Þér var kunnigt, nafni, um sætt vára í
Dýrafirði. En nú kom faðir minn ekki til. En svá var mælt, at
Órækja skyldi hafa Stafaholt ok búa þar, en ek hér. Ok þykkir
þat eigi heilligt, at hann siti svá nær við lítit efni, en ek svima í fé
Snorra. Er þar nú knefat um annat ráð, at ek ætla, at hann skuli
fara norðr í Skagafjörð ok þar útan, ok mun nú skilja yðvart
föruneyti.“ Tók hann þá til sverðsins Kettlings, er lá hjá þeim, er
Sturla Þórðarson hafði í hendi haft. Gengu þeir þá til stofu, ok í
durum kómu í móti þeim menn Órækju ok váru þá allir flettir
vápnum ok klæðum. Var þeim þá fylgt í loftit ok þar settir menn
til gæzlu. ... Sturla reið nú á brott með Órækju upp til jökla ok
Svertingr með honum einn hans manna. Þeir riðu upp á Arnar-
vatnsheiði, þar til er þeir koma á Hellisfitjar. Þá fara þeir í hell-
inn Surt ok upp á vígit. Lögðu þeir þá hendr á Órækju, ok
kvaddi Sturla til Þorstein langabein at meiða hann. Þeir skoruðu
af spjótskafti ok gerðu af hæl. Bað Sturla hann þar með ljósta út
augun. En Þorsteinn lézt eigi við þat kunna. Var þá tekinn knífr
ok vafiðr ok ætlat af meir en þverfingr. Órækja kallaði á Þorlák
biskup sér til hjálpar. Hann söng ok í meiðslunum bænina Sancta
Maria, mater domini nostri, Jesu Christi. Þorsteinn stakk í augun
knífinum upp at vafinu. En er því var lokit, bað Sturla hann
minnast Arnbjargar ok gelda hann. Tók hann þá brott annat eist-
at. Eftir þat skipaði Sturla menn til at geyma hans. En Svertingr
var þar hjá Órækju. En þeir Sturla ríða þá í brott ok ofan í
Reykjaholt. Lét Sturla þá fara á brott menn Órækju, ok heldu
þeir flestum föngum sínum. En hestar Órækju ok vápn váru tek-
in. Þá er þeir Sturla ok Svarthöfði kómu til Hvítár, kom þar á
móti þeim Játvarðr Guðlaugsson. En er þeir segja honum þessi
fsl, pp. 395-96.

4