Ritröð Guðfræðistofnunar - 01.09.1994, Blaðsíða 142

Guðrún Kvaran
38. Og Sál lét færa Davíð í sín klæði og setti einn kopar hjálm á hans
höfuð og fékk hönum eina hameskju á sig.
39. Og Davíð batt hans sverð yfir mn sín klæði og tók til að ganga því
hann hafði ekki reynt það. Þá sagði Davíð til Sál: Eg kann ekki að ganga í
þeim því eg er ekki vanur (þar við) og Davíð lagði þau af sér.
40. Og hann tók sinn staf í sína hönd og valdi sér fimm slétta steina
úr læknum og stakk þeim í hirðirs posann sem hann hafði og í töskuna
og hann hafði sína slöngu í sinni hendi og gekk fram til Philistearans.
í 37. versi þræðir Steinn dönskuna nokkuð nákvæmlega. Hann notar
t.d. tökuorðið fría í stað frelsa hjá Þorláki. Elsta dæmi Orðabókar Háskól-
ans (OH) mn fría í ritmáli er frá 1634 úr þýðingu Þorláks Skúlasonar á
hugvekjum Gerhards en sögnin virðist hafa verið nokkuð notuð á 17. og 18.
öld.
I 40. versi bætir Steinn um og þýðir valdi sér þótt Þorlákm- noti útvaldi
sér og danska þýðingin udvalde sig. í sama erindi eru tilkomuminni
þýðingamar hirðirs posi og taska hjá Steini, eftir dönskmuú Hyrdepose og
Taske, en fjártaska og skreppa em hjá Þorláki.
Þorláksbiblía:
2S 11. 2-5
2. Svo bar til að Davíð stóð upp af sinni sæng um kvöldtíð og gekk upp
á þakið í kóngshöllinni og sá af þakinu kvinna var ein að lauga sig og sú
kvinna var harla fögur.
3. Og Davíð sendi þangað og lét spyija eftir kvinmmni og segja: Er það
ekki Bersabee dóttir Elíams, hústrú Uria Hethiters?
4. Og Davíð sendi boð þangað og lét sælga hana. Og sem hún kom inn
til hans þá svaf hann með henni. Og hún hreinsaði sig af sínum saurindum
og sneri aftur heim til síns húss.
5. Og kvinnan varð þunguð og sendi þegar og lét kunngjöra það Davíð
og sagði: Eg em orðin ólétt.
1647:
2. Oc det hende sig paa en Aftens tid ad David stood op af sin Seng oc
gick paa Taget af Kongens Huus oc saa af Taget en Qvinde too sig oc det
var en meget deylig Qvinde.
140