Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2015, Side 254

253
legar útfærslur sem myndu gera fötluðum kleift að njóta sama aðgengis að
einsamri ánægju og ófatlaðir, eins og þeir gera nú. Ekki væri lengur gert
ráð fyrir að innan sambands væri það fyllilega á ábyrgð hvors um sig að
uppfylla kynferðislegar „þarfir“ hins aðilans eða að ást og náin tengsl fælu
í sér kynferðislega kröfu á persónu hins aðilans. Enginn myndi „þurfa“ að
göfga og yfirfæra sjálfsfróun með því að borga vændiskonu fyrir að gefa
eftir sinn vilja tímabundið.
ég er ekki að leggja til að við reynum að sneiða hjá náttúrulegu eðli
kynlífstengsla með því að einfaldlega skipta út samförum fyrir sjálfsfróun,
ekki er ég heldur að halda því fram að órar og blæti ættu aldrei að vera
raungerð. ég myndi ekki einu sinni fullyrða að sjálfsfróun og órar væru
endilega eins ánægjuleg eða fullnægjandi og kynlíf með öðru fólki og/eða
sviðsetning kynóra. En ef sjálfsfróun væri félagslega viðurkennd á sama
hátt og gagnkynhneigðar samfarir eru nú, þá værum við öll í þeirri stöðu
að gangast við og átta okkur á sjálfum okkur sem kynverum, án þess að
hlutgera neinn. Og í þeim aðstæðum þar sem við værum svo heppin að
finna sameiginlega og gagnkvæma þrá með öðrum, hvort sem um væri að
ræða maka, vin/i eða ókunnuga/n, þá væri möguleiki á að meta, virða og
kjósa ekki sjálfsfróunarkynlíf vegna tengslaeiginleika og tengingarmögu-
leika.
Jafnframt því að kalla eftir því að vændisfólk fái sömu lagalegu og póli-
tísku réttindi og vernd og aðrir samfélagsþegnar virðist mér að kynlífs-
vinnufemínistar geri rétt í því (óbeint) að halda því fram að við ættum að
hafna hefðbundnum kröfum um að undirskipa kynferðisleg sjálf okkar
samfélagslegum „fjölgunarmarkmiðum“ með gagnkynhneigðri pörun. En
ef þeir vilja standa fyrir því eða þjóna hagsmunum fleiri en aðeins minni-
hluta forréttindakvenna úr „fyrsta heiminum“, þá þurfa þeir að leita lengra
út fyrir markaðinn til að finna leið undan klafa hefða og handan frjáls-
hyggjuorðræðunnar um eignir, samningsbundið samþykki og frelsi til að
draga upp mynd af réttu og röngu varðandi vændi sem tegund af vinnu.
Guðrún C. Emilsdóttir þýddi
RéTT OG RANGT UM VæNdi