Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1981, Síða 167

MÚLAÞING
165
semja um sölu og afhendingu eignanna í hendur nýju félagi, en úr
Fellum eða af Völlum koma nú engir fulltrúar, heldur aðeins sendar
skriflegar yfirlýsingar, ,,sem synjaði boði nýja félagsins, en krafist sölu
á eignunum.“ Niðurlag síðustu fundargerðarinnar er á þessa leið: „Þar
sem tilboðið var því skilyrði bundið, að yfirlýstur vilji allra félagsd. væri
samþ. þessari meðferð málsins gengu nefndir fulltrúar frá tilboði sínu.“
Ahuginn á bátsflutningum eftir Lagarfljóti stóð að sjálfsögðu í beinu
sambandi við hagsmuni. Árið 1919 eru Fljótsdælingar einhuga um að
halda áfram, áhugi líklega nokkur í Framfellum og Skógum (innsta
hluta Vallahrepps), en Utfellamenn og Vaflamenn hafa litla hagsmuni
að missa og virðast því ekki hafa áhuga á þessum flutningum. Um þetta
leyti fer að hilla undir fyrstu bíla á Austurlandi og sumarið eftir (1920)
er Meyvant Sigurðsson í stöðugum bífflutningum milli Reyðarfjarðar og
Egilsstaða. Hann komst með herkjum út í Eiða, norður í Bót og inn að
Grímsá. Vegagerð á Héraði miðaði ofurhægt. í Ekkjufell var ekki fagður
bílfær vegur fyrr en 1926 og Grímsá brúuð 1928. Með hestakerrur var
hægt að skrölta nokkuð án vega, en heimildir vantar hér um notkun
þeirra við slíkar aðstæður. Klyfjaflutningar voru því enn í góðu gildi
víðast um Hérað um þetta leyti. Vaflamenn munu lítt hafa notað bátinn
og Fellamönnum hefur líklega ekki þótt það borga sig vegna þess
umstangs sem áður var minnst á.
Þótt ekki sé fullljóst hversu háttað var starfsemi nýja flutningafélags-
ins, er á hinn bóginn víst og öruggt að bátur var keyptur í stað þess sem
eyðilagðist og flutningum á fljótinu haldið áfram þau 14—15 ár sem enn
liðu áður en bílvegur náði upp í Fljótsdal.
Þórarinn Þórarinsson skólastjóri man glöggt eftir næstfyrsta bátnum
sem gekk eftir fljótinu árin 1920 til 1927, en 1928 tóku við flutningunum
bræðurnir frá Teigagerðisklöpp á Reyðarfirði, Kristinn og Ingvar
Olsen. Verður seinna vikið að því tímabili. Þórarinn gerði mér — og
þessari samgöngusögu — þann greiða að setja á blöð nokkrar minning-
ar sínar um flutningana frá sumrinu 1926. Hann var þá heima á
Valþjófsstað. Frásögn Þórarins er á þessa leið:
A Lagarfljóti
Sumarið 1926 héldu foreldrar mínir til Reykjavíkur til þess að heim-
sækja dóttur sína Bryndísi sem þangað var flutt, og faðir minn auk þess
að halda upp á fjörutíu ára stúdentsafmæli sitt.