Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1996, Blaðsíða 29

Sterlingsstrandið
þá bara látnar á klefagólfið. Farþegaflutn-
ingur var ekki skráður, og var á ábyrgð eig-
anda. Alltaf var reynt að merkja þennan
farangur sem allra greinilegast, með nafni
eiganda og merktur þeim stað sem farþeg-
inn ætlaði til, og þá helst með heimilisfangi
þar.
Við athugun kemur í ljós að 19 af þeim
farþegum, sem skipstjóri nefnir í farþega-
skrá sinni, kvittar ekki fyrir neinn farþega-
flutning. Skýring á því er auðfundin. Þess-
ir farþegar hafa tekið pjönkur sínar með sér
þegar þeir yfirgáfu skipið. I frásögn sinni
segir Vilhjálmur Hjálmarsson: „A eftir
fólkinu kom pósturinn og ýmis smærri far-
þegaflutningur“, o.s.frv. Þess er og getið í
skýrslu foringjans á Fyllu: „Af lausum
munum sem fluttir voru um borð var far-
þegaflutningurinn, pósturinn“ o.s.frv.
Það er trúlegt að allir þessir 19 farþegar
hafi átt sinn flutning meðal þess sem Fylla
flutti af strandgóssi í bæinn og svo flutti
Skúli fógeti a.m.k. flutning Stefaníu frá
Brekku inn í kaupstaðinn. Auk þessara 19
skráðu má bæta við 20. farþeganum, sem
ekki kvittaði fyrir flutning og var heldur
ekki á farþegaskrá skipstjóra, en það er séra
Magnús Blöndal Jónsson í Vallanesi.
Það er eftirtektarvert að þeir sem kvitt-
uðu fyrir farþegaflutning, en voru ekki á
farþegaskrám skipstjóra, áttu flestir koffort,
kassa eða poka eða einhvem fyrirferðar-
meiri flutning. Sá flutningur hefur efalaust
verið í lest, enda mest af honum sjóblautt,
þó ekki allt. Þá vaknar sú spuming hvort
eitthvert samband hafi verið milli skráning-
ar skipstjóra á farþegunt og þeirra sem áttu
sinn flutning með Fyllu. Þessu verður víst
aldrei svarað.
(framhald í nœsta hefti)
Leiðrétting við neðanmálsgrein á bls. 136 í 22. hefti 1995
Ofaukið er þrem síðustu línunum og orðunum „Hér er farið skakkt“ aftast í fjórðu línu að neðan. Stafimir Á.H. eiga
að koma á eftir orðinu „kostakot,“ en ekki þar sem þeir eru í fimmtu línu að ofan í neðanmálsgreininni.
Línumar sem ofaukið er, eru á réttum stað neðst á bls. 153 í heftinu.
Greinarhöfundur og lesendur eru beðnir velvirðingar á þessu mistökum.
Á.H.
27