Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1996, Qupperneq 101

Bernsku- og æskuár í Borgarfirði
Þegar pabbi flutti í Nes var ein verslun á
Borgarfirði. Eigandi hennar var Þorsteinn
Jónsson, nefndur borgari. Þorsteinn keypti
Eyrarhúsið þegar Bjarni Þorsteinsson frá
Höfn hætti að versla um aldamótin. I hús-
inu var þá rúmgóð íbúð uppi og niðri, lítil
sölubúð og skrifstofa. Nálægt 1915 var
gerð viðbygging utan við húsið þar sem nú
eru skrifstofur kaupfélagsins.
Fyrst þegar eg man eftir var öllu lógun-
arfé slátrað á grasbletti fyrir ofan Eyrarhús-
ið, féð hálsskorið með fullu fjöri. Viss mað-
ur hélt fótunum á meðan kindin var aflífuð,
og kona hrærði í blóði. Ekki þekktist að
hafa bekki eða laupa undir kind er hún var
flegin. Það var gert á sléttum grasbletti er
nefndist blóðvöllur. Þegar búið var að af-
lífa kindina var skrokkurinn hengdur í gálga
og tekið innan úr við stórt borð. Kjötið var
látið kólna vel áður en það var borið inn í
kjallara verslunarhússins, þar sem það var
vigtað og saltað. Hver skrokkur var tekinn
í fjóra parta, klofinn fyrst eftir endilöngu
með stórri ketexi og síðan hvor helmingur
tekinn þannig að þrjú rif fylgdu afturparti.
Kjötið var saltað í brennnitunnur og barið
saman með þungum tréhnalli. Það var
harðsaltað og settur á það svo sterkur pæk-
ill að kartafla flaut í honum. Allt útflutt kjöt
fór til Noregs og var selt þar á lágu verði,
enda sumt kjötið rýrt af gamalám. Nú á
tímum væri slíkt kjöt kallað horkjöt og fólki
naumast bjóðandi.
Sauðir voru fluttir til Englands lifandi,
en hagalömbum ekki slátrað nema aum-
mgjum. Stundum gengu hagalömbin kaup-
nm og sölum manna á milli og verðlögð á
4-5 krónur.
Stuttu eftir aldamótin hættu bændur að
færa frá og þá hækkuðu lömb í verði. Árið
1907 keypti Halldór á Nesi átta gimbrar af
6 Þegar þetta er skrifað, líklega um 1960, eðafyrr. Á.H.
Sr. Einar Þórðarson.
Ljósm. úr „Búkollu", IV. bindi, bls. 190.
Elíasi í Geitavík. Þær kostuðu 8 kr. hver.
Vorið 1910 var selt margt fé á Bakka eft-
ir séra Einar Þórðarson. Halldór fór á upp-
boðið. Eg bað hann að kaupa fyrir mig einn
gemling, sem hann gerði og keypti þrjá fyr-
ir sig. Þeir kostuðu 13 krónur hver, en æm-
ar fóru á 18-19 kr. Féð var fallegt og vænt.
Séra Einar Þórðarson frá Hofteigi
keypti Bakka í Borgarfirði árið 1904 og
flutti sama ár þangað með búfé og búslóð.
Hann var tæringarveikur og var ráðlagt að
flytja að sjó vegna heilsu sinnar. Hann átti
stórt og fallegt bú. Mér er í minni þegar fé
hans var rekið fram hjá Nesi, hvað mér þótti
féð fallegt, drifahvítt á lagðinn með gult
höfuð og fætur. Eg hygg að féð hafi verið
um 300, en eftir var slátrun heima og í
verslun.
99