Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1996, Blaðsíða 130

Múlaþing
þessum slóðum. Þar var búið fram yfir
1930. Þessi býli komu Heiðarbúum sem og
öðrum Jökuldælum vel í haustferðum, og
trúlega hefur stundum verið þröngt í rúmum
ef fyrir kom að veður hamlaði för og nætur-
gestir urðu margir, þó bær væri vel húsaður.
Verið getur að með þeim hætti hafi orðið
kynni þeirra Rósu og Jökuldælingsins sem
hún ætlaði nú að giftast, þó hér síðar komi
fram sögn um að það hafi orðið með öðrum
hætti.
Um þessar mundir bjó í Merki Oli Ei-
ríksson með síðari konu sinni, Sigríði Ei-
ríksdóttur frá Gilsárteigi. Hafði hún komið
að Merki frá Ekkjufelli 1835, og þótti Sig-
fúsi presti Finnssyni varlegra að taka fram
er hún kom í sóknina að hún hafi áður átt
eitt barn! Þá var Oli í Merki ekkjumaður,
hafði árið áður misst konu sína Guðrúnu
Pétursdóttur frá Hákonarstöðum. Þau Óli
og Sigríður gengu svo í hjónaband þrem ár-
um seinna hinn 23. september 1838.
Nú um stundir var á vist í Merki Bjöm
Bjarnason sem fæddur var að Asgeirsstöð-
um í Eiðasókn 2. apríl 1825, en hann var
einmitt bamið sem Sigfús prestur hafði
minnst á er Sigríður frá Gilsárteigi kom í
sóknina, og hafði hún átt hann er hún var
vinnu- eða ráðskona á Asgeirsstöðum, með
Bjarna Einarssyni bónda þar, en hann átti
svo systur Sigríðar, Guðríði Eiríksdóttur frá
Gilsárteigi, hinn 24. júlí 1831, og var hún
síðari kona hans. Hin fyrri var Hólmfríður
Finnsdóttir frá Skeggjastöðum; systir Sig-
fúsar prests í Hofteigi, en þau slitu samvist-
um, og þeirra börn lifðu eigi. Fór Hólm-
fríður eftir það að Hofteigi til bróður síns,
þar sem hún andaðist litlu síðar.
Björn ólst að mestu upp á Asgeirsstöð-
um hjá föður sínum og stjúpu til fermingar-
aldurs, en síðar ef til vill eitthvað í Merki.
Hann réðst vinnumaður að Merki 1852 til
móður sinnar og manns hennar, og hafði
verið hjá þeim hjónum síðan, og vafalaust
farið í Vopnafjarðarferðir eins og Jökuldæl-
ir gerðu á þessum tíma.
Ekki er getið lýsinga með hjónaefnun-
um, og ekki var beðið með hjónavígsluna
eftir að brúðurin var komin, og hinn 25. júní
1858 voru þau Bjöm og Rósa samangefin í
kirkjunni í Hofteigi, af prestinum séra Þor-
grími Arnórssyni, hann sagður 33 ára, en
hún 24 ára, og er hún sögð eldri en rétt er,
en hún var aðeins 21 árs.
Ekki höfðu hin ungu hjón fremur en
mörg önnur um neitt annað að velja en vera
um sinn áfram í vinnumennsku, og var
sumarið sem í hönd fór kalt, og ís lá
skammt undan landi, en varð þó lítt land-
fastur, og mun heyskapur hafa orðið meiri
en á horfðist, víðast hvar, ekki síst upp til
dala. I septemberlok gerði stórhríðar sem
stóðu dögum saman og varð mikið fjártjón
í byggðum sem á heiðum, og lestarferðir
gengu illa. Veturinn sem í hönd fór fékk
nafnið Blóðvetur, eða Skurðarvetur, þ.e.
menn hafa þurft að skera af heyjum vegna
harðindanna. Þetta virðist vera æði algeng
saga ef skyggnst er eftir veðurfari á öldinni
sem leið. En Bjöm og Rósa sátu kyrr í
Merki og er sennilegt að þau hafi unað þar
hlut sínum eins og á stóð, og enda húsfreyj-
an móðir Björns eins og áður er sagt.
Haustið eftir, hinn 25. október 1859 fæddist
þeim dóttir sem skírð var Sigríður, sem er
móðumafn þeirra beggja.
í Eiðaþinghá
Faðir Bjöms, Bjarni á Asgeirsstöðum
var nú kominn um sjötugt og bjó ásamt
konu sinni og bömum á Asgeirsstöðum, og
einnig bjuggu með honum dóttir hans og
tengdasonur, þau Ragnheiður og Þorfinnur
Sigfússon frá Hofteigi, en þau höfðu geng-
ið í hjónaband það sama sumar sem Bjöm
128