Skagfirðingabók - 01.01.2002, Page 16

SKAGFIRÐINGABÓK
sem hafði með höndum afurðasölu þeirra að mestu, og þó frem-
ur öllu leyti. Þær þreifingar sem fáeinir kaupmenn höfðu haft í
frammi til að sýsla með sauðfjárafurðir, höfðu ekki átt langa
sögu, og af sjálfu leiddi að nærfellt allir búfjáreigendur voru
því háðir kaupfélaginu með viðskipti sín. Því mætti svo bæta
hér við, að stjórn kaupfélagsins var á þessum árum að miklu
leyti skipuð rosknum og íhaldssömum bændum, sem settu
varkárni í flestum efnum ofar öðrum dyggðum og fóru ekki
dult með tortryggni sína í garð ýmsra framfara og nýjunga,
sem þó voru teknar að sanna sig víða um land.
Kaupfélagið rak á þessum árum trésmíðaverkstæði og jafn-
framt bifreiða- og vélaverkstæði. Verkefni trésmíðaverkstæðis-
ins mun þó að miklu leyti hafa verið að þjóna starfsemi kaupfé-
lagsins, þótt jafnframt hafi ævinlega verið sinnt verkefnum fyr-
ir einstaklinga, jafnt í sveit og kauptúni. I Hegranesi bjuggu
tveir fagmenn á sviði byggingariðnaðar, mágarnir Hróbjartur
Jónasson múrarameistari og bóndi á Hamri og Ólafur Eiríks-
son smiður og bóndi á Hegrabjargi. Ólafur, sem var kvæntur
Sæunni Jónasdóttur frá Hróarsdal, var bróðir hins þekkta at-
hafnamanns Einars frá Hvalnesi í Lóni austur. Báðir þessir
menn störfuðu nokkuð við byggingar í sveitum og í grein sem
Gísli Magnússon í Eyhildarholti ritaði í Tímann 29- maí 1957,
og vitnað mun nánar til hér síðar, segir hann: „Þess má þó vel
geta, að nokkur árin hin næstu áður en Sig(urður) Sigf(ússon)
flutti hingað, reisti Ólafur bóndi og smiður Eiríksson á
Hegrabjargi 22 íbúðarhús í héraðinu, sum meðal hinna stærstu
sem hér hafa reist verið, og var þó liðfár jafnan."
Þá er jafnframt skylt að geta þess, að Jósef Stefánsson og
Ingólfur Nikodemusson ráku á þessum árum trésmíðaverk-
stæði og höfðu jafnframt með höndum byggingarstarfsemi.
Báðir voru góðir fagmenn og miklir hagleiksmenn. Verkefni
voru hinsvegar af skornum skammti vegna þeirrar furðulegu
deyfðar í framkvæmdum sem einkenndi starfsumhverfið.
Þarna sýndist því vera frjór jarðvegur fyrir djarfan og fram-
14