Skagfirðingabók - 01.01.2002, Page 53

ATHAFNASKÁLD í SKAGAFIRÐI
muna til þessara tíma og þá um leið hversu hápólitískt mál
þessi átök voru í umræðu manna sem skiptust í tvær andstæðar
fylkingar þar sem mörgum gat orðið heitt í hamsi.
Ekki var við því að búast að stuðningsmenn kaupfélagsins
sætu lengi hljóðir undir þeim einsleita boðskap fylgismanna
Sigurðar sem gaf að líta á síðum dagblaðanna og hér hefur ver-
ið rakinn að nokkru. Skömmu eftir að grein Kristmundar birt-
ist lesendum Tímans, mátti í sama blaði líta svargrein með fyr-
irsögn: „Hvernig sagnaritari á ekki að rita framfarasögu byggð-
arlags".
Þar er farið ofan í saumana á nokkrum ályktunum Krist-
mundar og með nokkuð ólíku hugarfari. Höfundi greinar þess-
arar þykir ástæða til að draga verulega úr ýmsum ályktunum
hans og færir að því rök að nokkrar þeirra séu vafasamar. Of-
mælt sé um afköst vinnslustöðva Sigurðar Sigfussonar og að
samanburður við kaupfélagið sé vilhallur, auk þess sem trú-
verðugur söguritari hefði vel mátt geta þess að fyrir tíð Sigurð-
ar hafi kaupfélagið verið með þróttmikla atvinnustarfsemi. Þá
hefðu opinberar framkvæmdir á vegum ríkis og sveitarfélags
gleymst í öllu lofinu um Sigurð. Höfúndur greinir ekki frá
nafni, en lætur nægja að kalla sig Skagfirðing. I stjórn kaupfé-
lagsins situr Gísli Magnússon bóndi í Eyhildarholti, maður
sem ótvírætt var málhagastur og vígfimastur sinna samtíðar-
manna í Skagafirði jafnt í ræðu sem riti. Svo fer að honum þyk-
ir nóg vegið að því fyrirtæki sem hann hafði helgað krafta sína
og verið skipað þar til sætis í framvarðarsveit. Kveðju guðs og
sína sendir hann sálusorgara Blöndhlíðinga í Tímanum 29- maí
1957 undir fyrirsögninni: „Málflutningur Miklabæjarprests“.
Svo sem titill greinarinnar ber með sér sýnist Gísla ástæða til
að gera athugasemdir við boðskap sr. Lárusar í áður umræddri
grein hans og jafnframt að nokkru einnig grein Kristmundar
Bjarnasonar.
„í 108. tbl. Morgunblaðsins er út kom 16. maí sl., birtist ná-
lega sjö dálka grein eftir séra Lárus Arnórsson á Miklabæ.
51